تاریخ علمای بلخ صفحه 225

اشعاری نغز و فراوان سروده است. ابیات ذیل از اوست(1):

قد تو نخل مراد است و نامراد منم

کسی که دامن مقصد ز دست داد منم

مرا کسی که ز دل یک نفس نرفت تویی

تو را کسی که نیامد گهی به یاد منم

فدایی از غم و اندوه و نیک و بد فارغ

درین زمانه به غمهای یار شاد منم

520. فروغی اندخوی

فروغی در بلخ تولد یافت. پدرش ساکن اندخوی بود. فروغی در زادگاهش و نیز در شبرغان تحصیلات خود را به پایان رسانید و پس از کسب دانش به هندوستان رفت و روزگاری در آن سامان به سر برد.

فروغی اندخوی در سال 1019ه . در محلّه شاه پور دعوت حق را لبیک گفت و در آن محل به خاک سپرده شد. او در ادبیات و شعر و شاعری از قریحه سرشاری برخوردار بود و اشعاری بسیار نیکو می سرود(2)

521. فرید الدین بلخی

فرید الدین بلخی یکی از شعرای نامدار بلخ بود و طبعی قوی و فکری رسا داشت. این ادیب شیرین سخن اشعاری نغز و ابیاتی دلنشین می سرود. این ابیات از اوست(3):

به غمزه نرگس مستش هلاک صد بیدل

به بوسه شکّر لعلش طبیب صد بیمار

ز درد و حسرت و اندوه و رنج او فریاد

ز گرد عشوه و ناز و عتاب او زنهار

* * *

1- دایره المعارف آریانا، ج 3، ص 523.
2- دایره المعارف آریانا، ج 3، ص 555.
3- دایره المعارف آریانا، ج 3، ص 563.