تاریخ علمای بلخ صفحه 74

معروف به عطای خراسانی 2- ضحاک بن مزاحم بلخی 3- مقاتل بن حیان بلخی 4- مقاتل بن سلیمان بلخی.

چهار نفر در علم قضاوت و عدالت و امانت و دیانت معروف بودند: 1- متوکل بن حمران بلخی 2- عمر بن میمون الرماح بلخی 3- عبد اللّه رماح بلخی 4- قاضی القضات ابو مطیع بلخی.

چهار نفر از زهّاد بودند: 1- ابو سفیان کثیر بن زیاد 2- صاحب الجیش ابراهیم بن ادهم بلخی 3- وسیم بن جمیل بغلانی 4- یعقوب قاری جوزجانی. و از اهل لغت و نحو و ادبیات، سعید بن مسعد اخفش بلخی.

همچنین از معبّران از این سه نفر نام برده شده است: 1- مفضع معبر 2- هیثم معبر 3- یزید بن نعیم معبر.

و از اطبا، یوحنّا بن ماسویه بوده است. از وزرا آل برمک و از ملوک آل سامان. سامان یکی از روستاهای بلخی بوده است و اسد سامانی مؤسّس سلسله سامانیّه از این محل می باشد(1).

365. عبد اللّه بن محمّد بن سَلْم بن حبیب فریابی

الامام المحدّث العابد الثقه، ابو محمّد عبد اللّه بن محمّد بن سَلْم بن حبیب فریابی مقدسی در روستای فریاب از توابع بلخ زاده شد. این عالم جلیل القدر از محدّثان جهان اسلام بوده است و تاریخ تولد و وفات او معلوم نیست(2).

ذهبی می گوید: فریابی روایاتش را از طریق محدّثانی چون، محمّد بن رُمح، حرمله بن یحیی، هشام بن عمّار، عبدالرحمان بن ابراهیم دُحَیْما، عبد اللّه بن ذکوان، و محمّد بن وزیر دمشقی نقل کرده است. همچنین محدّثانی نظیر ابو حاتم بن حبّان، حسن بن رشیق، ابو احمد بن عدی، ابوبکر بن مقری، یوسف میانجی و ابوالقاسم سلیمان بن احمد بن