شرح مجموعه گل: مشاهیر مدفون در تکیه سیدالعراقین تخت فولاد اصفهان صفحه 397

فاضل حبر لبیب عالم عدل ادیب مستعین بالتوکل واثق ربا مجیدا

صار استاذ المعالی و هو ذونفس عفیفه نیر للعام املی راثیا هذا الفقیدا

اهل خلد نقصوا اثنینا و بالتاریخ قالوا:«جائنا عباس شیدا قد اوی قصراً مشیداً»

1369 = 2- 1371.

6. مرثیه صغیر اصفهانی

دریغ کان هنر اوستاد ما شیداکه در فضایل او عقل مات و حیران است

جدا شد آن گل باغ ادب ز ما و رواست چو زلف سنبل اگر حال ما پریشان است

به صورت ار چه ز ما رخ نهفت در معنی خطا بود که بگویم ز دیده پنهان شد

هزار آینه زاوراق نظم و نثر از اوبماند و طلعتش از هر یکی نمایان است

نجوم راست افول و از این سپهر ادب ستاره های سخن تا ابد درخشان است

7. مرثیه استاد جعفر نوا:

استاد نوا در مقاله شیدا استاد علم و ادب می نویسد: