شیدای روح الله : سیری در زندگانی آیهالله حاج آقامجتبی حاج آخوند صفحه 11

اصرار دارم، انصافش سلامتش درس بود، هرچیزی کسی که ناسالم بود از او فاصله می گرفت.

روایت پنجم:حجه الاسلام والمسلمین محمد مهدی حاج آخوند

تنها معیار آیه الله حاج آخوند دراموراجتماعی و سیاسی و برخورد با مردم، رضایت خداوند بود، ایشان با توکل خاص خود به عواقب برخوردها توجهی نداشتند. با وجود اینکه ازشهرت گریزان بود، ولی اخلاص، صداقت در گفتار و رفتار، موجب جذب مردم به ایشان و محبوبیت شان بود. نماز شب ایشان در مسافرت، حتی با خستگی زیاد ترک نمی شد ودر بیشتر اوقات مستحبات طولانی نماز شب را هم انجام می دادند، از برنامه های روزانه ایشان،قرائت قرآن بعد از نماز صبح بود، در نحوه ارتباط با مردم، قبل و بعد از انقلاب و مسئولیت­هایی که داشتند تغییری ایجادنشده بود که این خود، نشان از روح بلند وصفای باطن معظم له بود، بعد از رحلت ایشان، مردم قدرشناس استان از اقوام و اقلیت های مختلف و علماء و بزرگان و مراجع معظم تقلید و همچنین مقام معظم رهبری(مدظله العالی) نسبت به مرحوم والد، کمال الطاف و محبت خویش را مرحمت فرمودند.

روایت ششم : حجه الاسلام والمسلمین سید محمد حسین حا ئری زاده

یکی از مدّاحان، که از سادات عالم وساکن قم است می گوید؛ به مناسبتی نزد آیت الله حاج آخوند جریانی از جبهه دارخوین نقل کردم وگفتم در جبهه دارخوین، دیدم جوان 14 ساله ای روی خاکریز خط مقدم جبهه رفت و انگشتش را به سوی کربلا گرفت وبه امام حسین علیه السّلام سلام کرد که ناگاه تیری به وی اصابت کرد و پای خاکریز افتاد، او را بغل کردم وگفتم: چرا این کار را