شیدای روح الله : سیری در زندگانی آیهالله حاج آقامجتبی حاج آخوند صفحه 14

او واقعاً آخوندعلم وعمل بود

با اوصافی که درحدیث دیگران بدان اشارت رفت، آیه الله حاج آقا مجتبی حاج آخوند، علم و عمل را باهم همراه کرده و دروجود خود پیاده نموده بود، به همین سبب می توان گفت او واقعاً آخوند علم و عمل بود.

دراین جا خالی از لطف نیست، درباره رابطه­ی علم و عمل که درروایات مکرّر از آن سخن به میان آمده است و تأثیر عمل در شکوفایی علم و به ثمر رسیدن آن که مورد تأکید فراوان قرار گرفته است واینکه آنچه موجب سعادت اخروی و دنیوی انسان می گردد عمل است، آنهم عمل صالح ! اشارتی اجمالی داشته باشیم:

1- پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: هرعلم ودانشی برای صاحبش وزر و باری سنگین است، مگر آن علمی که بر طبق آن عمل شود.(1)

2- امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمود: عالمان دو دسته­اند، عالم و دانشمندی که علم و دانش خود را به کار گرفته وبر طبق آن عمل می­کند، او رستگار است وعالمی که برطبق دانش خود عمل نمی کند، وی هلاک ونابود شده است. به راستی دوزخیان از بوی بد و تعفّن عالم بی عمل، رنج و آزارمی بینند، و میان دوزخیان احساس ندامت و حسرت کسی بیشتر است که شخص دیگری را به سوی خدا دعوت نموده و او پاسخ مثبت داده و خدای را اطاعت کرده و سرانجام خداوند او را وارد بهشت ساخته، ولی خود او به خاطر فقدان عمل و هواپرستی و آرزوی دور و دراز وارد دوزخ شود، زیرا پیروی از هوا، انسان را از حق باز دارد و آرزوی دور و دراز آخرت را به دست فراموشی سپارد.(2)