شیدای روح الله : سیری در زندگانی آیهالله حاج آقامجتبی حاج آخوند صفحه 182

وپس از آن نیز وعاظ با الهام از این حادثه، به شدّتِ عمل خود افزودند و تا پیروزی انقلاب دربهمن 1357 هم چنان از این شیوه ی مبارزاتی بهره جستند.

از جمله ی این منابر معروف در نیمه ی نخست سال 1350، سخنرانی های سید عبدالکریم هاشمی نژاد بود که درتیرماه آن سال بنا به دعوت شیخ محمد امینی دعوت شده بود تا درمساجد کرمانشاه به سخنرانی بپردازد. با ورود هاشمی نژاد به کرمانشاه، ساواک محل اخبار دعوت وحضور وی را درکرمانشاه به اداره ی کل سوم اطلاع داد وآن اداره نیز تأکید کرد که با توجه به سوابق قبلی این افراد، اظهارات وبیانات وی ضبط شود ومجلس سخنرانی ایشان تحت مراقبت باشد. هاشمی نژاد درروز اول مرداد ماه وارد کرمانشاه شد واز روز دوم به مدت ده شب متوالی درمنابر ومساجد سخنرانی کرد. وی هنگام ورود، به شهربانی احضار وتعهداتی از ایشان اخذ شد که غیر ازمطالب مذهبی چیزی درمنبر نگوید. با وجود این تعهدات، وی در روزهای پنجم و ششم مردادماه درمسجد آیهالله بروجردی به طرح مباحثی درباره ی تجاوزات دولت اسرائیل به مردم فلسطین واختلافات اعراب واسرائیل پرداخت که درنتیجه ی آن، مجدداً از سوی شهربانی احضار گردید وبه ایشان تذکر داده شد که درصورت ایراد چنین مطالبی و ادامه ی این رویه، از منبر رفتن وی جلوگیری خواهد شد. افشایی، ریاست سازمان اطلاعات وامنیت شعبه ی کرمانشاه، مدیریت اداره ی کل را ازاین موضوع مطلع کرد.(1)

پس از مدتی، شدت عمل شهربانی وساواک با اهل منبر افزایش یافت وعموماً سعی می شد از برگزاری جلسات سخنرانی جلوگیری شود، چنان که در اردیبهشت سال 1352، ازسخنرانی برخی افراد، که به وسیله ی حجت الاسلام فلسفی برای ایراد خطابه به کرمانشاه