شیدای روح الله : سیری در زندگانی آیهالله حاج آقامجتبی حاج آخوند صفحه 50

سال 1330ق هیأتی را برای مبارزه با استبداد حاکم برایران و استعمارانگلیس تشکیل دادند، اعضای آن سیزده نفررا برگزیده بودند که یکی از آنها مرحوم نائینی بود.

آیه الله نائینی آثار متعددی در فقه و اصول از خویش به یادگار نهاد، اما چون به ادبیات ودرستی عبارات اهمیت زیادی می داد، مایل به چاپ ونشر آن ها نبود،ازتقریرات علم اصول ایشان - اجود التقریرات - قابل ذکراست که مرحوم آیه الله العظمی خویی آن را تقریر نموده است. مرحوم نائینی به تهذیب نفس و پرهیزگاری اهتمام می­ورزید و غالب شب ها نماز شب می خواند وهزینه زندگی را از راه درآمدهای شخصی بدست می آورد، از سهم امام استفاده نکرد، وی در(جمادی الاول 1355ق - 24 مرداد 1315 ش ) به سرای باقی شتافت وجهان تشیع را در ماتمی سخت فرو برد، سپس در ضلع شرقی حرم حضرت علی7 ، حجره21 به خاک سپرده شد.(1)

2.آیه الله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی:

وی از تبار پاک حضرت موسی بن جعفرعلیه السّلام است، درسال 1284ق ( به نقلی 1277 ق) دردیارمد یسه، از توابع لنجان اصفهان - درجنوب غربی فلاورجان - دیده به جهان گشود.

نامبرده پس از سپری نمودن دوران کودکی وبه پایان رسانیدن دروس مقدماتی حوزوی در موطن خویش، نزد یکی ازاهل علم، درسن چهارده سالگی به اصفهان آمد و درمدرسه ی صدر حجره ای گرفت وفقه واصول را از اساتید معروف این حوزه آموخت؛ وی با تکمیل نمودن دروس خویش در اصفهان، به منظور ارتقای علمی و بهره­مند شدن از چهره های پر فروغ حوزه ی شکوهمند نجف وسامرا به سال 1307ق در حالی که 23 سال داشت رهسپار