شرح اسم : زندگی نامه آیت الله سیدعلی حسینی خامنه ای (1357ش - 1318ش) صفحه 290

دادگاه تجدیدنظر

نمی توان گفت به آغوش زندگی بازگشت. یک سال خانه به دوشی در تهران، سه ماه دربه دری زن و فرزند در مشهد، بی خانه، بی اثاث... ساواک آرامش او را دزدیده بود، دادگاه تجدیدنظر پیش رو بود؛ اینها آغوشی نداشتند. کوشید آشیانه ای برای خانواده اش دست وپا کند. خانه ای در کوی فرهنگ اجاره کرد، ماهی 190 تومان. «خانه کوچکی بود با دو سه اتاق که هر وقت یادم می آید، از آن خانه دلم می گیرد. یک بچه ما [مرتضی، شش ماهه] توی آن خانه مُرد و خود خانه هم وضع دلگیری داشت.»(1)

تدریس دوباره رسائل و مکاسب را آغاز کرد. صبح ها راه حوزه علمیه را در پیش می گرفت و پس از درس به خانه بازمی گشت. سپس سری به خانه پدر می زد. پیاده می رفت و برمی گشت. نه ایامی بود، نه کامی.

نهم مرداد شهربانی مشهد به سراغ آقای جعفر احدیان رفت و از او خواست آقای خامنه ای را به دادگاه نظامی بیاورد. مقدمات تشکیل دادگاه تجدیدنظر را آماده می کردند.

این بار سرهنگ بازنشسته دیگری را به عنوان وکیل تسخیری او برگزیدند. چند روزی به تشکیل دادگاه مانده بود که سری به ساواک زد. کتاب، تقویم و خرده کاغذ ها و بریده روزنامه ای که هنگام دستگیری گرفته بودند، پس دادند و رسید گرفتند. «کتاب نهج البصیره و تقویم و مقداری کاغذجات و نوشته هایی که در حین بازداشت اینجانب در تاریخ 14/1/46 در ساواک مشهد مضبوط گشته بود در تاریخ 19/5/46 به این جانب مسترد گشت.» نخستین جلسه دادگاه تجدیدنظر روز پنجم مهر برپا شد. این بار سرهنگ های جدیدی عهده دار کار دادگاه بودند. سرهنگ محمدتقی مصباحی مقدم رئیس دادگاه تجدیدنظر بود. دادستان جدید، سرهنگ انورشکویی نام داشت. در ابتدای جلسه، دادستان، اعتراض همردیف قبلی خود را به رأی دادگاه بدوی وارد دانست. همچنین آقای خامنه ای نیز حکم آن دادگاه را در حق خود غیرقابل قبول خواند. سپس سرهنگ علی محمد سبزواری، وکیل مدافع، لایحه ای را که در دفاع از موکل خود نوشته بود خواند.

این بار نیز آقای خامنه ای لایحه ای در دفاع از خود تهیه کرده بود که بسیار کوتاهتر از قبلی بود. کوتاه نوشته بود، چرا که همه استدلال های خود را در میان سطور لایحه