شرح اسم : زندگی نامه آیت الله سیدعلی حسینی خامنه ای (1357ش - 1318ش) صفحه 301

صفر و رمضان در مشهد سخنرانی نمی کرد، اما برای وعظ به دیگر شهرها مسافرت می کرد. درآمد سنتی چنین منبرها و خطابه ها، توانست وضعیت او را تا حدی تغییر دهد. «مردم مشهد مرا شناخته بودند. مراجعات مالی داشتند. وجوهات شان را به من می دادند. امام اجازه اخذ وجوه به من داده بود.»(1)

با

وجود شناخته شدن روزافزونش در مشهد و مراجعات مالی مردم به او برای پرداخت وجوهات، همواره در استفاده از بخش مُحَدَّد آن محتاط بود.

کوتاه ترین بازجویی

اواخر ماه رمضان و اوایل دی ماه 1346ش بود که مأموران ساواک در تعقیب آقای خامنه ای او را در قم یافتند. به چه منظور راهی خاستگاه علمی خود شده بود؟ برای ساواک دانسته نبود. دستگاه امنیتی همچنان در پی یافتن هویت واقعی سعید/ سیدخامنه ای بود. ساواک قم به همین جهت او را احضار و وادارش کرد برگه مشخصات را پر کند. عکسی هم از او گرفت و «بیوگرافی ملصق به عکس» را به اداره کل سوم فرستاد. همراه آن یک برگه بازجویی هم بود که سه پرسش آن، دور و بر سیدجعفر طباطبایی قمی می گردید. پاسخ های داده شده کوتاه بود و تا حدی سربالا.(2) این کوتاه ترین بازجویی او در دوران مبارزه بود. آن روز کاری به کارش نداشتند. پیش از این ساواک تهران از شعبه قم خواسته بود که به هر اندازه که می تواند در تعیین هویت سید/ سعید خامنه ای بکوشد.(3) و این احضار و بازجویی، برای ساواک قم کافی بود، که پاسخی برای تهران داشته باشد.

رفیق قرآنی

سال 1347ش با آسودگی شروع نشد. آقای خامنه ای همچنان در معرض رصد دستگاه امنیتی بود. اواخر 1346 «اداره دادرسی نیروهای مسلح شاهنشاهی» از ساواک خواسته بود که «سجل کیفری» سیدعلی خامنه ای را تنظیم کرده، بفرستد. موضوع به ساواک

1- همان جا.
2- اسناد ساواک، از ساواک قم به مدیرکل اداره سوم (316)، شم 3831/21، مورخ 16/10/46.
3- همان، از اداره کل سوم به رئیس ساواک خراسان (رونوشت به رؤسای ساواک تهران و قم)، شم 24156/316، مورخ 18/3/46.