شرح اسم : زندگی نامه آیت الله سیدعلی حسینی خامنه ای (1357ش - 1318ش) صفحه 489

تذکرات و احضارات [= زندان و شکنجه] تغییری در رویه سیدعلی خامنه ای پدید نیاورده است. با «ادامه این وضع احتمال انحراف و گرایش عده ای از افراد به فعالیت مضره و خرابکارانه متصور است... دستور فرمایید... به منظور اعمال شدت عمل بیشتر و ایجاد محدودیت جهت مشارالیه، مدارک لازم علیه وی جمع آوری»(1) شود.

عید فطر همان سال (1352ش) بود که متوجه شد، رئیس روحانی شهر، آیت الله میلانی، به مناسبت جنگ های مسلمانان با اسرائیل، دید و بازدید عیدانه را لغو کرده است. تصمیم گرفت در مناسبتی از استادش، که به واسطه نداشتن کنش های سیاسی مناسب از او رویگردان شده بود، دیدن کند؛ باشد که این مرجع تقلید علت سردی اندک مبارزان شهر با خود را به یاد آورد. مراسم ختم شیخ محمد رشتی، باجناق آقای میلانی، که در تکیه تهرانی ها برگزار می شد، این فرصت را پیش آورد و آقای خامنه ای که مدت ها بود در مجالس مرتبط با آقای میلانی شرکت نکرده بود، در مراسم یادشده حاضر شد.(2)

کمک مالی به طلبه ها

اواسط سال 1352ش، آقای خامنه ای در حال عملی کردن تصمیمی بود که شاید یکی از آرزوهایش به شمار می رفت. او فقر را در زشت ترین چهره، دیده بود و می دانست که طلبه ندار چه سختی هایی برای رو به رو شدن با این قیافه کریه می کشد. طلبه ها را به نسبت نیازمندی شان (تأهل و...) به دو دسته تقسیم کرد. با همفکری تنی چند، نام آنان را احصاء نموده بود. در حال جمع کردن پول برای تقسیم میان طلبه ها بود. قرار بود 26 تن از اینان [احتمالاً ماهیانه] یکصد تومان، و 18 نفر، چهل تومان دریافت کنند. وقتی به سراغ یکی از هم لباسان خود برای تهیه بخشی از کمک مالی رفت، همو تمام جزئیات را به اطلاع سازمان امنیت مشهد رساند و حتی نام طلبه ها را نیز ضمیمه کرد.(3) موضوع برای اداره کل سوم مهم جلوه کرد و پرویز ثابتی در نامه ای از ساواک مشهد خواست ضمن تهیه مشخصات کامل افراد، تحقیق کنند که این کمک مالی به چه منظور انجام می شود.(4)

1- همان، از 312 به رئیس ساواک استان خراسان، شم 8976/312، مورخ 1/9/52.
2- همان، از 9 ه به 312، شم 10424/9 ه ، مورخ 15/8/52.
3- همان، از 9 ه به 312، شم 10188/9 ه ، مورخ 16/7/52.
4- همان، نامه اداره کل سوم به رئیس ساواک مشهد، شم 8042/312، مورخ 8/8/52.