شرح اسم : زندگی نامه آیت الله سیدعلی حسینی خامنه ای (1357ش - 1318ش) صفحه 551

و هر یک به نوبه خود عامل تبلیغی برای نهضت امام خمینی هستند.»(1) سازمان امنیت می خواست از گسترش شبکه مالی امام خمینی به عنوان مرجع تقلید جلوگیری کرده، آن را محدود نماید. از طرف دیگر ارتباط طرفداران او و تماس های ایشان باید تحت مراقبت قرار می گرفت. ممنوع الخروج شدن روحانیان پیرو امام یکی از این راهها بود.

در محاصره ساواک

آقای خامنه ای سال 1355ش را با ممنوعیت از همه فعالیت های اجتماعی آغاز کرد. نه اجازه سخنرانی داشت، نه تدریس، نه برپایی نشست های خانگی، نه اقامه نماز جماعت. ساواک همه مناسبات عمومی او را با مردم قطع کرده، از طریق جاسوسان خود مراقب ارتباطات شخصی وی بود؛ کاری که در شش ماهه دوم سال گذشته با او کرده بودند. محاصره ساواک تقریباً کامل شده بود. بیشتر شاگردانش یا در زندان بودند و زیر بازجویی، و یا مهر خاموشی بر لب داشتند. دوستان نزدیکش چون عباس واعظ طبسی پشت میله های زندان بسر می بردند. البته نوارهای سخنرانی او پنهانی در مشهد ردوبدل می شد.(2) و اگر در جایی به دست نیروهای امنیتی می افتاد، به عنوان «نوار و مدارک مضره» ضبط می گردید. یک بار هفت نوار از سخنرانی های او را در تفتیش از دانشگاه صنعتی آریامهر [= شریف] تهران کشف و در کنار دیگر کتاب ها و اعلامیه ها به ساواک بردند.(3)

سیل قوچان

از معدود تحرکات آشکار شده آقای خامنه ای در اوایل سال 1355ش سفر به قوچان و کمک رسانی به سیل زدگان این شهر بود. یک هفته ای بود که باران بی وقفه بر سر قوچان می بارید. چهارشنبه اول اردیبهشت، خروش سیل شروع شد و یک روز بعد بخش عمده ای از شهر را دربر گرفت. آمار رسمی می گفت که 1315 خانه ویران شده و 2935 خانه دیگر آسیب دیده اند. بنابراین آمار 30 تن از اهالی شهر نیز قربانی سیل شدند. از کیفیت کمک رسانی های مردمی اطلاعی در دست نیست، اما باید از اطراف، به ویژه

1- شهیدزاده، حسین، ره آورد روزگار، تهران، نشر البرز، 1378ش، صص 354 و 355.
2- اسناد ساواک، از 9 ه 3 به 312، شم 7664/9 ه ، مورخ 15/3/35 [55].
3- همان، از 1 ه 1 به 312، شم 7123/1 ه 1، مورخ 7/10/54.