شرح اسم : زندگی نامه آیت الله سیدعلی حسینی خامنه ای (1357ش - 1318ش) صفحه 556

شنود، بیش از پیش سر از کارهای آقای خامنه ای درآورد؛ و نیز هر ارتباطی که میان عباس ایمانیان و او وجود دارد کشف و گزارش شود.(1) بار دیگر سانسور مکاتبات و شنود مکالمات وی توسط ساواک شروع شد. قرار شد همه مکالمات او ضبط شود.(2)

ارجاع وجوهات به آقای شیرازی

بنابر آن چه که مأموران شهربانی گزارش کردند، آقای خامنه ای با شروع سال تحصیلی حوزه علمیه در مهرماه 1355، تدریس برخی منابع را برای شماری از طلاب علوم دینی آغاز کرد که با پرداخت شهریه، به نمایندگی از طرف آیت الله خمینی، همراه بود.(3) وی پیش از ظهرها «در مسجد رضایی، مقابل مدرسه علمیه سلیمان خان (جنب مسجد شاه بازار سرشور) برای عده ای در حدود پنجاه نفر از طلاب علوم دینی درس مکاسب تدریس می نماید.»(4) احتمالاً با هماهنگی، گروهی از شاگردان آقای خامنه ای برای درس آموزی نزد شیخ ابوالحسن شیرازی نیز روانه شدند.(5) آقای شیرازی به پیروی از آیت الله خمینی شهرت داشت. خود می گوید: «مدت دو سال از آمدن به مشهد گذشته بود که قیام امام مدظله در خرداد 42 پیش آمد. من تا مدتی به گونه مستقیم در این قیام شرکت نکردم، چون موضوع کاملاً برایم روشن و منجز نشده بود، اما نفی هم نمی کردم. بلکه گاهی تأیید هم داشتم. مدتی که گذشت در اثر تماس و مطالعه برایم مسلم شد که حفظ اسلام و شرف مسلمین ایران به این چنین انقلابی نیاز دارد. از آن روزی که این موضوع برایم منجز شد از هیچ کوششی در راه به ثمر رسیدن این انقلاب کوتاهی نکردم.»(6)

آقای خامنه ای از نیمه دوم سال 1355ش کسانی را که برای پرداخت وجوهات نزدش می آمدند، به آقای شیرازی ارجاع می داد.(7) امام خمینی در اسفند 1349 آقای شیرازی را به عنوان نماینده خود در وجوه شرعی تعیین کرده بود.(8)

1- همان، نامه اداره کل سوم به رئیس ساواک خراسان، شم 5862/312، مورخ 11/8/35[55].
2- همان، شم 4479/ه 1، مورخ 4/9/35[55].
3- همان، نامه شهربانی خراسان به رئیس ساواک خراسان، شم 53-9-57، مورخ 24/7/35[55].
4- همان، نامه شهربانی خراسان به رئیس ساواک خراسان، شم 53-9-57، مورخ 26/7/35[55].
5- همان، از 9 ه به 312، شم 4467/9 ه 1، مورخ 4/9/35[55].
6- «مصاحبه با استاد آیت الله شیخ ابوالحسن شیرازی»، حوزه، س 3، شم 17 (آبان 1365)، ص 26.
7- اسناد ساواک، نامه شهربانی خراسان به رئیس ساواک خراسان، شم 53-9-57، مورخ 19/8/35[55].
8- صحیفه امام، ج 1، ص 510.