شرح اسم : زندگی نامه آیت الله سیدعلی حسینی خامنه ای (1357ش - 1318ش) صفحه 638

در این روز شاپور بختیار از طرف محمدرضا پهلوی به عنوان نخست وزیر به مجلس شورای ملی معرفی شد.

روز خونین دیگر

بعد از ظهر دیروز فرماندهان نظامی، یگان های مستقر در شهر را جمع آوری و به پادگان منتقل کرده بودند. در خانه آقای سیدعبدالله شیرازی اما، گروهی از علماء از جمله آقای خامنه ای در حال تصمیم گیری درباره یک پاسبان مجروح، چهار مأمور آگاهی و دو دژبان که گفته می شد دو فرد اخیر مردم را از بالای بام خانه های مستشاران آمریکایی به گلوله بسته اند، بودند.

بنابر آن چه که روزنامه خراسان نوشت، روحانیان در برابر تمایل مردم که خواستار اعدام افراد یادشده بودند، تصمیم گرفته بودند پاسبان مجروح را پنهانی به بیمارستان امام رضا منتقل کرده، دو دژبان را نیز آزاد کنند. خبر آزادی آن دو توسط شیخ علی تهرانی به مردم گردآمده مقابل خانه آقای شیرازی داده شده بود و آقای سیدکاظم مرعشی دلایل تصمیم گرفته شده را به اطلاع مردم رسانده بود، اما دژبان ها پس از آزادی توسط افراد ناشناس کشته شده بودند.(1)

صبح گاه، در پادگان لشکر 77، آن چه بالا رفت، پرچم کینه و انتقام بود. فرماندهان با نمایش فیلم یا عکس نظامیان کشته شده دیروز، به سربازان، درجه داران و افسران القاء کردند که آن چه پیش روی آنهاست همین سرنوشت است؛ پس بکشید تا کشته نشوید. وجود نظامیان در دهم دی ماه لبریز از این انتقام پرورده بود، که در خیابان های مشهد تخلیه شد. تیراندازی ها آغاز گشت. هر شهروندی که در خیابان دیده می شد یک سیبل بود. از پرتاب نارنجک هم دریغ نشد. حداقل شش تن در یورش به خانه آقای سیدعبدالله شیرازی شهید شدند.

بعد از ظهر، مشهد بی شباهت به شهری جنگ زده نبود. اگر گزارش منابع رسمی در اعلام شمار کشته شدگان این دو روز پذیرفته شود، 300 تن از اهالی مشهد در نهم و دهم دی ماه 1357 به شهادت رسیدند. بر مبنای همین آمار، فاجعه نهم و دهم دی از