مردی از تبار زید شهید در دیار کرمانشاهان صفحه 1

مقدمه

بسم الله الرحمن الرحیم

قالَ رَسوُلُ اللهِ (ص) : عِندَ ذِکرِ الصّالِحینَ یَنزِلُ الرَّحمَه ؛ پیامبر گرامی فرمود: هنگامی که یاد نیکوکاران به میان می آید رحمت الهی فرود آید.(1)

آیت الله سیّد مرتضی نجومی شخصیتی است که سخن گفتن و قلم راندن در مورد او کار آسانی نیست، هموکه رجل علم و عمل، مرد ایمان و یقین و عینیّت خوبی، پرهیزکاری، زهد و اخلاص بوده است.

شخصیتی که خط و مشی او (غیر از مسئله ی عصمت) خط و مشی ائمه ی اثنی عشر سلام الله علیهم اجمعین بود و به هیچ چیز و هیچ کس به جز خداوند متعال دلبستگی نداشت.

شخصیتی که باکمال عزّت نفس ومناعت طبع وقناعت زندگی می کرد، در لباس، غذا، مسکن، عفو، اغماض و ایثار ... وصف ناشدنی بود، در مسائل اخلاقی حقّاً معلمی اخلاقی بود،دیدارش انسان رابه یادخدامی انداخت،گفتارش دردل می نشست،تلاش بی وقفه ای داشت که گمنام وناشناخته بماندوازهرگونه شهرتی خود را دور می داشت.

یک انسان پاک، مخلص و مرد لحظه های ناب بندگی بود، در پرتو ایمان جازم و یقین خلل ناپذیر خود، پرده های غلیظ مادیّت را کنار زده و به سرا پرده حریم حق و بارگاه قدس حضرت رب العالمین راه یافته بود.