مهارت معلمی صفحه 130

مناطق یا حضور در جلسات با افراد مسئله دار یا تشکیل جلسات در مکان یا زمان های مسأله دار یا کمک گرفتن از افراد حاشیه دار یا نقل کلمات یا کتاب افرادی که مسئله دارند، سبب می شود که افراد نسبت به استاد و مربی سوء ظن پیدا کنند و آن سوء ظن افراد را به تجسس وادار می کند و در سایه شوم تجسس، به نقاط ضعفی می رسند که ارتباط انسانی و عاطفی و اخلاقی بین استاد و شاگرد را قطع یا کم رنگ می کند.

حضرت امیرA در نامه 25 نهج البلاغه به مسئول زکات می فرماید: « فَإِذَا قَدِمْتَ فَانْزِلْ بِمَائِهِمْ مِنْ غَیْرِ أَنْ تُخَالِطَ أَبْیَاتَهُم؛ هر گاه بر قبیله ای وارد شدی، به منزل مردم نرو؛ بلکه کنار چشمه آبی فرود آی.» چه بسا یکی از دلائل این دستور، پرهیز دادن مأمور حکومت از مواضع تهمت است. مثلاً اگر منزل شخصی وارد شویم و بعد به دیگران بگوییم که زکات شما چقدر است و چگونه بدهید، ممکن است خیال شود آن میزبان، شب قبل ذهن شما را نسبت به فرد یا افرادی حساس کرده است یا نکات دیگری وجود دارد.(1)

معلم و مبلغ باید از انجام کارهایی که سبب می شود مورد تهمت قرار گیرند، پرهیز کنند؛ زیرا با توجه به روایت، کسی که خودش را در موضع تهمت قرار می دهد نباید کسی را که به او گمان بد می برد، سرزنش کند.(2) لذا حتی المقدور باید جلساتشان علنی باشد. اگر منزل و ماشین آنها مال

مردم است که به او داده اند، بگویند از مردم است. با هر کسی عکسی نگیرند و در هر مهمانی شرکت نکنند. در مغازه سرمایه داران بدنام یا گمنام ننشینند یا با آنها ارتباط نداشته باشند و اگر گاهی اظهار علاقه به شخصی می کنند، دلیلش را به مردم بگویند.

به طور کلی معلم و مبلغ باید از هر گفتار و رفتاری که آنها را در معرض اتهام قرار می دهد و سبب سوء ظنّ مردم می شود، پرهیز کنند.