نیم قرن تدریس و تبلیغ حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی صفحه 115

است و. . .»(1)

همچنین در تعبیر دیگر، در خصوص ضرورت پیوستگی سادگی بیان با محتوای غنی فرمودند:

«دو شخصیّت مهم نکته­ای را به من سفارش کردند: یکی مرحوم آیه اللَّه حاج آقا مرتضی حائری و دیگری آیه اللَّه شهید دکتر بهشتی، آنان فرمودند: قرائتی! نگو من معلّم بچه ها هستم تا سست و آبکی صحبت کنی، آسان بگو، ولی سست نگو! به شکلی این نسل را بساز و برای آنها سخن بگو که اگر دیگران آمدند، بتوانند بقیه راه را ادامه دهند و آنها را بسازند.»(2)

6. بیان به موقع حکایات وخاطرات از بزرگان

از شیوه های رایج حجه الاسلام قرائتی، بهره گیری بجا و به موقع ازحکایات و خاطرات علماء است. این کار، علاوه بر روانی و شیرینی و ساده کردن بحث، الگوهای معاصر را، به مخاطبان معرفی نموده و سبب تثبیت و ماندگاری پیام در ذهن شان می­گردد و آنان را به عمل ترغیب می نماید. به عنوان نمونه:

الف) نمونه اول: درتبیین موضوع «قیامت و بازخواست از همه کس و از همه چیز» پس از خواندن آیات مربوطه، می فرمایند: حساب شوخی نیست. به اندازه خردل هم باشد، حساب می شود. . . امام خمینی(ره) می خواست برای نماز جماعت وارد سالنی بشود، برای آنکه جلوی در کفشهای زیادی بوده، برگشتند. وقتی سؤال کردند که چرا برگشتید؟ فرمودند: اگر من بخواهم به مسجد بروم باید از روی کفش ها بگذرم. من در مال مردم تصرف نمی کنم. به ایشان گفتند: کفش ها را کنار می گذاریم. فرمودند: کفشها با هم اشتباه می شوند و مردم باید دنبال کفش های خود بروند. امام از نماز جماعت می گذرد که پایش را روی کفش مردم نگذارد. . .

ب) نمونه دوم: در تبیین «تصور غلط از زرنگی و زرنگ واقعی» می فرماید: حدیث داریم که مؤمن زرنگ است. ما در دنیا به چه کسانی زرنگ می گوییم؟ معنای