نیم قرن تدریس و تبلیغ حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی صفحه 200

تا قیامت نگاهشان به هر آخوندی می افتاد می گفتند: اینها ضد ورزش هستند و با این حرکت از آخوند یک قیافه ضد ورزش درست می کردی. بچه ها دور من جمع شدند و گفتند: عجب آقای خوبی. پرسیدند شب ها کجا سخنرانی دارید. من هم آدرس مسجدی را که در آن برنامه داشتم، به بچه ها دادم. شب دیدم که مسجد پر از جوان شد.»(1)

4. توجه و تکریم به مخاطب

احترام و تکریمِ مخاطب، اصلی لازم و از علل مهم جذب است. از کارهای جدی حجه الاسلام قرائتی، توجه و تکریمِ مخاطبانش می باشد.(2) ایشان، مخاطب را به عنوان یکی از ارکان تبلیغ دانسته و معلّمان ومبلّغان، را به رعایت این اصل کلیدی سفارش نموده و می­فرماید:

«قرآن کریم، حتی اجازه نمی دهد تا انسان خودش را خوار کند تا چه رسد به دیگران و با صراحت اعلام کرده ؛ وای به کسانی که با نیش وکنایه دیگران را تحقیر می کنند؛ «وَیْلٌ لِکُلِ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ ؛ وای بر هر عیب جوی طعنه زن.» (همزه/1) و صریحا فرمود: «وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ ؛ یکدیگر را با لقب های بد نخوانید.» (حجرات/ 11) همچنین، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم حتی اسم افراد را با کنیه و با کرامت می برد و به ما سفارش شده که اگر خواستید افرادی را تحت تربیت قرار داده و امر به معروف کنید، نام آنان را نیکو ببرید. امامان ما هم در شب ها به فقراء کمک می­کردند و هم روی صورت خود را می­پوشاندند تا هم فقیر سیر شود و هم تحقیر نشود و کرامتش حفظ گردد.

البته، اگر چه اصل احترام و تکریم، مخاطب امری لازم است؛ لکن مقدار آن، نسبت به زمان ها و مکان ها و افراد و معیارها، باید متعادل باشد.»