- اشاره 1
- آخرِ مهربانی 1
- غیرمستقیم 3
- شادی در خانه 7
- تکمیل ایمان 9
- محاسبۀ روزانه 11
- اسیر که نیاورده ام 13
- توقدم های مرا محکم می کنی 15
- اولین هدیۀ چمران 17
- در برابرم به قامت می ایستاد 19
- در بدترین روزها با هم خوش بودیم 21
- هرطور خودت دوست داری! 23
- فقط غذا! 25
- وسایل مان را کادو می بردیم! 27
- زندگی در یک اطاق کوچک 29
- وسایل زندگی شهید 31
- گامِ اولِ دنیا 33
- تعمیر دستۀ عینک 37
- این نامۀ اعمال من است! 41
- اختلاف دو خانواده را حل کرد 43
- از جنس خاک 45
- حساب سختِ نفس 47
تصویر
گامِ اولِ دنیا
یادم می آید که ایشان در اتاقِ کار، روی زمین می نشست و کارهایش را انجام می داد. از این بابت احساس کردم که شاید معذب باشد. پیش قدم شدم و رفتم یک صندلی گرفتم؛ اما با دیدن آن برخلافِ انتظار اولیه ام نه تنها شاد نشد، بلکه ناراحت هم شد. گفت: «دنیا آهسته آهسته آدمی را در کام خود می برد. قدم اول را که برداشتی، تا آخر می روی. لذا باید همواره در همان گام اول باشی.»(1)
شهید علی صیاد شیرازی
1- . اسطوره ها، ص89.