رهنما 26 (شیخ بهایی؛ فقیه ذوالفنون) صفحه 31

علم است برهنهشاخ و تحصیل بر اس--ت

تن، خانۀ عنکبوت و دل بال و پر اس--ت

زهر است دهان علم و دستت شکر اس-ت

هر پشه که او چشید، او شیر نر اس--ت

نمونۀ رباعیات

همه روز روزه بودن، همه شب نمازک--ردن

همه ساله حج نمودن، سفر حجازک--ردن

ز مدینه تا به کعبه، سروپا برهنه رفت--ن

دو لب از برای لبیک، به وظیفه باز کردن

به مساجد و معابر، همه اعتکاف جستن

ز ملاهی و مناهی، همه احت---راز کردن

شب جمعه ها نخفتن، به خدای رازگفتن

ز وجود بی نیازش، طل--ب نی---از کردن

به خدا که هیچکس را، ثمر آنقدر نباشد

که به روی ناامیدی درِ بسته بازک---ردن

حی--ف باش---د از تو ای صاح--ب هن--ر

که اندر این وی----رانه ریزی ب----ال وپر

تا به کِ---ی؟ ای هدهد شه----ر صب----ا

در غریب-ی م----انده باشی بست----ه پا