امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 100

رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ففررت من آیه النار إلی آیه الجنه ویری بنی أمیه قاتلی بعد هذا وقال: والله ان کنت فی حجر فی جوف حجر لاستخرجنی بنو أمیه حتی یقتلونی حدثنی به حبیبی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ان رأسی اول رأس یحتز فی الاسلام وینقل من بلد إلی بلد؛(1) رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به عمرو بن حمق فرمودند: می خواهی علامت بهشت را به تو نشان دهم تا (در سایه آن) بخوری و بنوشی و در بازار راه بروی، گفتم آری پدرم بفدایت! فرمود: این و قومش (نشانه بهشت اند) و با دستش به سوی علی بن ابی طالب اشاره کرد. و باز فرمود: ای عمرو می خواهی علامت جهنم را نیز برایت نشان دهم (تا با دوری از آن) زندگی خوش داشته باشی... فرمود: این و قومش نشانه آتش اند و به سوی مردی اشاره کرد. وقتی فتنه واقع شد، این سخن حضرت به یادم آمد. پس از علامت جهنم به طرف علامت بهشت فرار کردم و من می دانم که پس از این بنی امیه مرا خواهند کشت. والله اگر در بطن سنگ هم باشم، بنی امیه بیرونم می کشند تا مرا بکشند، این را حبیبم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خبر داد و سر من اول سری خواهد بود که در اسلام از شهری به شهر دیگر برده می شود.

اولا: البته ممکن است منظور عمرو بن حمق و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این حدیث فتنه عثمان باشد؛ زیرا عمرو اخبار دیگری نیز در مورد آن روایت کرده است. ثانیا: این حدیث با دو سند روایت شده و هیثمی عبدالله بن عبدالملک المسعودی را در سند آن ضعیف خوانده است، در حالی که هیچ کسی او را تضعیف نکرده است و عقیلی حدیثی را که با سند صحیح از دیگران نیز روایت شده، از منکرات او دانسته(2) وآن، حدیث ذیل است:

عن زید إبن وهب قال: بینا نحن حول حذیفه إذ قال: کیف أنتم وقد خرج أهل بیت