امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 116

وکَانَ یَقُولُ: إِنَّمَا أَصْنَعُ کَمَا رَأَیْتُ أَصْحَابِی یَصْنَعُونَ، وَلاَ أَمْنَعُ أَحَدًا أَنْ یُصَلِّیَ فِی أَیِّ سَاعَهٍ شَاءَ مِنْ لَیْلٍ او نَهَارٍ، غَیْرَ أَنْ لاَ تَتَحَرَّوْا طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلاَ غُرُوبَهَا؛ (1) ابن عمر همیشه می گفت: همانا همان گونه عمل می کنم که دیدم اصحابم آن گونه عمل می کردند. هیچ کسی را از خواندن نماز در هیچ وقتی از روز و شب منع نمی کنم، غیر از این که زمان طلوع و غروب شمس را برای خواندن نماز انتخاب نکنید.

از ظاهر این سخن ابن عمر استفاده می شود که، اصحاب نماز پس از عصر را

می خواندند و او نیز آن را انتخاب کرده است، ولی چنان که خواهد آمد، عمر بن خطاب از این نماز نهی می کرد و ابن عمر از نهی پرهیز کرده است.

و مسلم نیز از عائشه عین معنای حدیث امیرالمؤمنین علیه السلام را این گونه روایت کرده است:

عن عائشه أنها قالت: لم یدع رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم الرکعتین بعد العصر قال: فقالت عائشه: قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: لا تتحروا طلوع الشمس ولا غروبها فتصلوا عند ذلک؛ (2) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دو رکعت نماز پس از عصر را هرگز ترک نکردند. عائشه گفت: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: زمان طلوع و غروب شمس را برای خواندن نماز انتخاب نکنید.

و باز ام المؤمنین عائشه گفته است: