امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 120

کان یکون عندی إلا صلاهما رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فی بیتی تعنی الرکعتین بعد العصر؛ (1) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم همیشه زمانی که نزد من بود، بعد از عصر دو رکعت نماز را می خواند.

ملاحظه می کنید که بخاری و مسلم این همه اخبار در صحیح خود از عائشه روایت کرده اند، ولی شعیب ارنؤوط همان گونه که در گذشته اشاره شد، چه سخن دروغی را به او نسبت داده است.

8. عطاء قال: أخبرتنی عائشه: ان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم لم یدخل علیها بعد صلاه العصر الا رکع عندها رکعتین.(2) این حدیث نیز همان معنای حدیث قبلی است و شعیب ارنؤوط سند آن را صحیح دانسته است.

9. عطاء بن السائب قال: کنت جالسا مع عبد الله بن مغفل المزنی فدخل شابان من ولد عمر فصلیا رکعتین بعد العصر فأرسل إلیهما فدعاهما فقال: ما هذه الصلاه التی صلیتماها وقد کان أبوکما ینهی عنها؟! قالا: حدثتنا عائشه ان النبی صلی الله علیه و آله و سلم صلاهما عندها. فسکت فلم یرد علیهما شیئا؛(3) عطا می گوید: همراه عبدالله بن مغفل نشسته بودیم که دو جوان از فرزندان عمر داخل شدند و دو رکعت نماز پس از عصر خواندند. عبدالله به آن ها گفت: این چه نمازی است که خواندید؛ همانا پدرتان از آن نهی می کرد. آن ها گفتند: عائشه برای ما نقل کرد که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نزد او آن دو رکعت را خوانده اند. پس عبدالله سکوت کرد و چیزی نتوانست بگوید. رجال این سند ثقه اند.

10. عروه عن عائشه قالت: ما ترک رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم الرکعتین بعد العصر فی

1- صحیح مسلم، ج 1، ص 572، ح 835؛ سنن دارمی، ج 1، ص 334.
2- مسند احمد، ج 6، ص 253، ح 26195.
3- مسند احمد، ج 5، ح ص 272، ح 22391.