امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 122

نمی کردم.(1) هیثمی سند این خبر را صحیح دانسته است.

13. همچنین طاووس می گوید: إن أبا أیوب الأنصاری کان یصلی قبل خلافه عمر رکعتین بعد العصر فلما استخلف عمر ترکها فلما توفی رکعهما فقیل له: ما هذا؟ فقال: إن عمر کان یضرب علیهما؛ (2) همانا ابوایوب انصاری قبل از خلافت عمر، پس از عصر دو رکعت نماز می خواند. وقتی عمر خلیفه شد، آن را ترک نمود و هنگامی که عمر وفات کرد، باز شروع به خواندن آن کرد. سبب این عمل او را از وی سؤال کردند. او گفت: همانا عمر به خاطر آن دو رکعت می زد (و لذا ترک کردم.)

رجال سند این خبر همگی ثقه و از رجال صحاح سته هستند. بنابر این حدیث، ابوایوب انصاری این دو رکعت را در زمان خلیفه دوم از روی تقیه و از ترس خشونت وی انجام نمی داده است و سپس باز به سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ادامه داده است.

ابن حزم پس از نقل این خبر می گوید: فی هذا الحدیث بیان الواضح ان ابابکر وعثمان کانا یجیزان الرکوع بعد العصر؛ در این حدیث بیان روشن است که ابوبکر و عثمان نماز پس از عصر را جائز می دانسته اند. (3)

عن زید بن خالد الجهنی أنه رآه عمر بن الخطاب وهو خلیفه رکع بعد العصر رکعتین فمشی إلیه فضربه بالدره وهو یصلی کما هو فلما انصرف قال زید: یا أمیر المؤمنین فوالله لا أدعهما أبدا بعد إذ رأیت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یصلیهما. قال: فجلس عمر إلیه وقال: یا زید بن خالد، لو لا أنی أخشی أن یتخذها الناس سلما إلی الصلاه حتی اللیل لم أضرب فیهما؛ (4) عمر بن خطاب زید بن خالد را

1- مسند احمد، ج 4، ص 102، ح 16985؛ مجمع الزوائد، ج 2، ص 222.
2- مصنف عبدالرزاق، ج 2، ص 433، ح 3977؛ کنز العمال، ج 8، ص 49، ح 21812 و22473.
3- المحلی ابن حزم، ج 3، ص 3.
4- مسند احمد، ج 4، ص 115، ح 17077؛ مجمع الزوائد، ج 2، ص 222.