امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 176

علیا کل جمعه ثم عزل ثم استعمل سعید بن العاص سنتین فکان لا یسبه ثم اعید مروان فکان یسبه؛(1) مروان شش سال امیر ما (در مدینه) بود و همیشه در خطبه نماز جمعه، علی را سب ودشنام می داد. سپس معاویه او را عزل نمود وسعید بن عاص را امیر قرار داد و او سب نمی کرد. سپس باز مروان را برگردانید و باز او سب ودشنام را ادامه داد.

سند این خبر صحیح است و این خبر را بخاری نیز در صحیحش نقل کرده است، ولی اسم مراون را ذکر نکرده و به جای سب نیز «یدعو علیا» آورده است.(2)

حالا شما این جا نیز توجه کنید که بخاری حاضر نیست حتی چهره واقعی مروان و دشمنی او با اهل بیت علیهم السلام و همچنین مظلومیت امیرالمؤمنین علیه السلام را کسی متوجه بشود، چه رسد به دیگران، ولی افسانه های عجیب و غریب را که در بر دارنده طعن بر اهل بیت علیهم السلام است، به وضوح روایت کرده است.

عن عمیر بن إسحاق قال: کان مروان أمیرا علینا. یعنی بالمدینه. فکان یسب علیا کل جمعه علی المنبر وحسن بن علی یسمع فلا یرد شیئا ثم أرسل إلیه رجلا یقول له: بعلی وبعلی وبعلی وبک وبک وبک و ما وجدت مثلک إلا مثل البغله یقال لها: من أبوک؟ فتقول: أمی الفرس فقال له الحسن: إرجع إلیه فقل له: إنی والله لا أمحو عنک شیئا مما قلت بأن أسبک ولکن موعدی وموعدک الله فإن کنت صادقا جزاک الله بصدقک و ان کنت کاذبا فالله أشد نقمه، قد أکرم الله جدی أن یکون مثله مثل البغله؛(3) مراون امیر مدینه بود و هر جمعه امیرالمؤمنین علیه السلام را لعن می کرد وحسن بن علی می شنید، ولی چیزی نمی گفت.

1- علل احمد، ج 3، ص 176، ح 4781؛ تاریخ الاسلام ذهبی، ج 1، ص 532؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص447 و477؛ البدایه والنهایه ، ج 8، ص 91.
2- صحیح بخاری، کتاب فضائل الصحابه، باب: مناقب علی بن ابی طالب، ج 3، ص 1358، ح3703.
3- اتحاف الخیره المهره بزوائد المسانید العشره، ج 8، ص28، ح 7525 و7526؛ تاریخ ابن عساکر، ج57، ص 244؛ تاریخ الخلفاء سیوطی، ص 166.