امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 177

سپس مروان مردی را به نزد حسن به منزلش فرستاد تا به آن حضرت بگوید: به علی به علی به علی و به تو... تو را مثل استر یافتم که به آن گفته می شود: پدرت کیست؟ تو می گویی: مادرم اسب است. امام حسن علیه السلام به او فرمودند: به سوی مروان برگرد و بگو: والله من هیچ چیز از حرف تو محو نمی کنم تا تو را سب کنم، ولی وعده ما پیشگاه پروردگار متعال است... و فرمودند: خداوند متعال جدم پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را گرامی گردانید از این که مانند بغله باشند. بوصیری این خبر را از مسند ابن راهویه با دو سند نقل کرده و رجالش را ثقات دانسته است.

وعن أبی یحیی قال کنت بین الحسن والحسین ومروان یتشاتمان فجعل الحسن یکف الحسین فقال مروان: أهل بیت ملعونون فغضب الحسن وقال: أقلت أهل بیت ملعونون فوالله لقد لعنک الله علی لسان نبیه وأنت فی صلب أبیک. وفی روایه فقال الحسین والحسن: والله ثم والله لقد لعنک الله والباقی بنحوه؛(1) امام حسین علیه السلام و مروان یکدیگر را سب می کردند و امام حسن علیه السلام امام حسین علیه السلام را ساکت می کرد. مروان گفت: شما اهل بیت ملعون هستید.

امام حسن علیه السلام غضبناک شد و فرمود: به خدا سوگند خداوند تو را از لسان رسولش لعنت فرمود، در حالی که تو در صلب پدرت بودی. و در روایتی امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام هر دو فرمودند: به خدا سوگند و باز به خدا سوگند، همانا خداوند متعال تو را لعنت فرمود. سند این خبر صحیح است.

وعن الشعبی قال: سمعت عبد الله ابن الزبیر وهو مستند إلی الکعبه وهو یقول: ورب هذه الکعبه لقد لعن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فلانا و ما ولد من صلبه. رواه أحمد