امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 226

زهری و حاکمان ظالم

قبل از ورود به دلائل نوکری ابن شهاب زهری به سلاطین بنی امیه، باید دقت داشته باشیم که محدثین اهل سنت کسانی را که با سلاطین همکاری و یا رابطه داشتند، حدیثش را ترک کرده اند که چند نمونه را در این مورد ذکر می کنیم:

1. ابن حجر می گوید: زائده حدیث حمید طویل را به دلیل همکاری اش در برخی امور با سلاطین کنار گذاشت. (1)

2. ابن سیرین از حمید بن هلال به دلیل این که در امور سلاطین داخل شده بود، راضی نبود. (2)

3. شعبه و ابن علیه خالد بن مهران را جرح کرده اند یا به جهت دخولش به امر سلطان ویا... . (3)

4. مالک بن انس از عبدالله بن ذکوان بدش می آمد؛ زیرا او برای سلطان فعالیت

می کرد. (4) و نمونه های فراوان دیگر.

و این بیان گر آن است که این امر و عمل نزد محدثین نیز مذموم بوده است، ولی نوکری زهری به سلاطین را به هیچ وجه نمی توان به همکاری این افراد با سلاطین مقائسه نمود؛ زیرا او تمام عمر خود را وقف این ظالمان کرده است.

زهری از قرض به تنگ آمده بود. پس در زمان عبدالملک بن مروان به شام رفت. در اولین ملاقات خود با عبدالملک به او به عنوان خلیفه سلام داد و در آخر گفت: اگر امیرالمؤمنین علیه السلام می خواهد با من صله رحم کند، برای من (از بیت المال) حقوق مداوم بنویسد. عبدالملک خواسته ای او را رد کرد و قبیصه او را به خاطر این رفتارش مذمت

1- مقدمه فتح الباری ابن حجر، ص 397 و462.
2- همان، ص 397.
3- مقدمه فتح الباری، ص 398.
4- مقدمه فتح الباری، ص 411.