امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 232

جعفر بن إبراهیم جعفری می گوید: کنت عند الزهری أسمع منه فإذا عجوز قد وقفت علیه فقالت: یا جعفری لا تکتب عنه فإنه مال إلی بنی أمیه وأخذ جوائزهم فقلت: من هذه؟ قال: أختی رقیه خرفت قالت: خرفت أنت، کتمت فضائل آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم؛(1) نزد زهری بودم و از او حدیث می شنیدم. پس ناگهان پیره زنی بر سر زهری ایستاد و گفت: ای جعفری، از او منویس. همانا او به سوی بنی امیه تمایل نمود و جوائز آن ها را گرفت. گفتم: این چه کسی است؟ زهری گفت: خواهرم رقیه، دیوانه شده است. خواهرش گفت: تو دیوانه شده ای فضائل آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم را کتمان نمودی.

زهری می گوید: به شام رفتم و بر عبدالملک وارد شدم تا به او سلام دهم. دیدم که او در قبه ای ایستاده و مردم در زیر هستند. پس سلام دادم ونشستم. گفت: ای ابن شهاب، می دانی صبح روزی که پسر ابی طالب کشته شد در بیت المقدس چه رخ داد؟ گفتم آری، گفت: نزد من بیا. از پشت مردم به پشت قبه رفتم. صورتش را به من گردانید و پرسید، گفتم: هیچ سنگی در بیت المقدس برداشته نشد، مگر این که زیرش خون بود. عبدالملک گفت: این را کسی از تو نشنود. زهری می گوید: به کسی آن را نگفتم تا وقتی که او از دنیا رفت. (2)

معمر می گوید: زهری هنگام مریضی اش از عکرمه، از ابن عباس برای من حدیث روایت کرد که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: بنی اسرائیل به دلیل سوء رأیشان نسبت انبیا و اختلاف در دینشان از برکات آسمان محروم گشتند. و این امت را دشمنی با علی از برکات آسمان محروم خواهد کرد. معمر می گوید: من قبل از آن نشنیدم که زهری از عکرمه حدیث نقل کند و چون از مریضی اش خوب شد، پشیمان گشت و به من گفت: ای یمانی این حدیث را کتمان نما و از غیر من نقل کن و همانا بنی امیه کسی را که علی