امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 330

عن الشعبی قال: قدمنا علی الحجاج البصره وقدم علیه قراء من المدینه من أبناء المهاجرین والأنصار، فیهم أبو سلمه بن عبد الرحمن بن عوف... ودخل الحسن آخر من دخل فقال الحجاج: مرحباً بأبی سعید، إلی. ثم دعا بکرسی فوضع إلی جانب سریره فقعد علیه الحسن... وجعل الحجاج یذاکرهم ویسألهم إذ ذکر علی بن أبی طالب فنال منه ونلنا مقاربه له وفرقاً منه ومن شره، والحسن ساکت عاض علی إبهامه، فقال: یا أبا سعید مالی أراک ساکتاً؟ فقال: ما عسیت أن أقول؟ قال: أخبرنی برأیک فی أبی تراب علی؟ فقال الحسن: ... فعلی ممن هدی الله، ومن أهل الإیمان وابن عم رسول الله صلی الله علیه وسلم، وختنه علی ابنته، وأحب الناس إلیه، وصاحب سوابق مبارکات سبقت له من الله لن تستطیع أنت ولا أحد من الناس حظرها علیه، والحول بینه وبینها، وأقول: قد کانت لعلی ذنوب، والله وحده حسیبه، والله ما أجد قولاً هو أعدل فیه من هذا. فبسر وجه الحجاج وتغیر وقام عن السریر مغضباً، فدخل بیتاً خلفه، وخرجت فأخذت بید الحسن وقلت: یا أبا سعید أغضبت الأمیر وأوغرت صدره، فقال: إلیک عنی یا عامر: أتیت شیطاناً من شیاطین الإنس تکلم فی هواه فقاربته فی رأیه، ویحک یا عامر هلا اتقیت الله إذ سئلت فصدقت أو سکت فسلمت. فقلت: یا أبا سعید قد قلتها وأنا أعلم ما فیها؛ (1) شعبی می گوید: بر حجاج وارد شدیم و او هر وقت از علی بن ابی طالب یاد می شد از وی بدگویی می کرد و ما نیز به خاطر تقرب به وی و نجات از شرش از علی بدگویی

می کردیم در حالی که حسن بصری سخن نمی گفت. حجاج به حسن گفت: نظرت در باره ابوراب چیشت؟ حسن آیه ی را تلاوت کرد و گفت: علی از کسانی است که خدا او را هدایت کرده و او اهل ایمان پسر عم و داماد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و محبوبترین مردم نزد آن