امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 417

قبول نداشتند. (1)

اعمش نیز می گوید: چیزهایی از احادیث ابوهریره را کنار می گذاشتند. سفیان ثوری از منصور، از ابراهیم نقل کرده که گفته است: از احادیث ابوهریره جز حدیثی را که در مورد بهشت و جهنم است، قبول نمی کردند. (2)

چنان که ابراهیم نخعی شهادت می دهد، اصحاب بزرگ او مانند مسروق، علقمه و اسود بن یزید که زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را نیز درک کرده اند و بخاری و مسلم فراوان از آن ها حدیث روایت کرده اند، از ابوهریره در کتب سته و «مسند احمد» هیچ حدیثی روایت نکرده اند و همچنین شریح قاضی نیز که زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را درک کرده است علی الظاهر در این کتب تنها یک حدیث اخلاقی از ابوهریره روایت کرده و آن را نیز به ام المؤمنین عایشه عرضه کرده است و همام بن حارث نیز از دیگر شیوخ نخعی است که هیچ حدیثی از ابوهریره روایت نکرده است. ابن حجر نیز در شرح حال این افراد در «تهذیب التهذیب» ابوهریره را از مشایخ این ها ذکر نکرده است، جز شریح.

ابوحنیفه امام حنفی ها می گوید: من از همه ی صحابه تقلید می کنم، جز انس و ابوهریره و سمره. (3) سپس علتش را نیز بیان کرده است.

ابوحنیفه در جواب ابویوسف گفت: کل صحابه عادل اند، جز چند نفر و از جمله آن ها ابوهریره و انس است. (4)

آمدی می گوید: همانا صحابه بر ابوهریره کثرت روایتش را انکار کردند حتی عایشه گفت: خداوند ابوهریره را ببخشد همانا مَرد طرد شده در حدیث مهراس بود.(5)

1- سیر اعلام النبلاء ذهبی، ج 2، ص 608؛ تاریخ ابن عساکر، ج 19، ص 122.
2- سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 608؛ البدایه والنهایه ابن کثیر، ج 8، ص 109 و118.
3- المحیط، ج 8، ص 409؛ مرآه الاصول شرح مرقاه الوصول مخطوط؛ مختصر المؤمل، ص 31 و32.
4- شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 4، ص 68.
5- الاحکام آمدی، ح 2، ص 75.