امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 418

ابوالفتح موصلی می گوید: و اما روایه أبی هریره فشک فیها قوم لکثرتها؛ (1) مسلمین به احادیث ابوهریره به خاطر کثرتش شک کردند.

رشید رضا مصری می گوید: اگر عمر عمرش طولانی می شد تا اینکه ابوهریره وفات

می کرد، این همه احادیث فراوان به ما نمی رسید. مجله المنار، ج 10، ص 851.

همو می گوید: این سخن محدثان: مراسیل صحابه حجت است، تو را مغرور نکند... اگر ثابت شد اینکه مثلا ابوهریره از کعب الاحبار حدیث روایت می کرد، پس بسیاری از احادیثش مراسیل است و واجب است در تمام حدیث غریب او که تصریح به سماع از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نکرده است، شک کرد و اگر از اسرائلیات و به معنای آن بود محتمل است که آن را از کعب روایت کرده و این احتمال علت مانعه از نسبت دادن آن سخن به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است. (2)

ابوریه از رشید رضا این گونه نقل کرده است: اکثر احادیث مرفوع که از ابوهریره روایت شده است، او آن را از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نشنیده است. (3)

انکار ام المؤمنین عائشه بر ابوهریره

عن عائشه انها دعت ابا هریره فقالت له: یا اباهریره ما هذه الاحادیث التی تبلغنا انک تحدث بها عن النبی! هل سمعت الا ما سمعنا وهل رأیت الا ما رأینا! قال: یا اماه انه کان یشغلک عن رسول الله المرآه والمکحله والتصنع لرسول الله وانی والله ماکان یشغلنی عنه شئ؛(4) ام المؤمنین عایشه ابوهریره را خواست و گفت: ای ابوهریره، این احادیث

1- المثل السائر فی أدب الکاتب والشاعر، ابوالفتح موصلی، ص 141 (از نویسنده این کتاب به امام، مفتی وفقیه تعبیر شده است و او متوفای 542 ه. ق. و شافعی مذهب است که شرح حالش در کتاب «سیر اعلام النبلاء، ج 20، ص 118، رقم 72 » وارد شده است.
2- مقالات وفوائد حدیثیه من مجله المنار، ج 1، ص 150.
3- شیخ المضیره، ص 150؛ مجله المنار، ج 19، ص 97.
4- المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص509؛ سیر اعلام النبلاء، ج2، ص604؛ فتح الباری، ج7، ص61.