امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 42

روشنی وصی بودن حضرت علی علیه السلام استفاده می-شود؛ زیرا اولا: کسانی که در این حدیث شهادت داده اند که حضرت علی وصی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است عبارت از گروه بیش از سه نفری هستند و قطعاً شهادت بیش از سه نفر مقدم بر شهادت یک نفر است. ثانیاً: از استدلال ام-المؤمنین نیز نمی شود عدم وصایت را ثابت کرد؛ زیرا لازم نیست که وصیت در آخرین لحظات عمر باشد. ثالثاً: قطعاً کسانی که از وصی بودن حضرت علی علیه السلام در این داستان خبر داده اند، از بزرگان صحابه، مانند مقداد، عمار، زبیر و خالد بن سعید و... هستند که در تاریخ از آن ها چنین نظرات ثابت شده است و بنابر این نیز در این خبر به اسامی آن ها تصریح نشده است. نمونه این واقعیت در «صحیح بخاری» و کتب دیگر وارد شده است: در زمان خلافت عمر بن خطاب در موسم حج مردی گفت: به خدا سوگند اگر عمر بمیرد من به فلانی بیعت می کنم... . (1) چنان که ملاحظه می کنید در این حدیث اسامی بیعت کننده و بیعت شونده را این بزرگواران حذف

کرده اند. اما ابن حجر در شرح این حدیث می گوید:

سپس در «انساب بلاذری» با سند قوی پیدا کردم که در اصل حدیث چنین آمده است که عمر بن خطاب می گوید: به من خبر رسید که زبیر گفته است: اگر عمر بمیرد قطعاً ما با علی بیعت می کنیم... .(2) سپس ابن حجر می گوید: این صحیح تر است. این جا نیز ملاحظه می کنید که زبیر در این جا نیز از طرف جماعتی سخن می-گوید، ولی چون مسلمین با شنیدن چنین اخبار به حقائق پی خواهند برد، لذا این بزرگواران اسامی گوینده چنین سخنان را حذف کرده اند. رابعاً: ام المؤمنین گفته است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در دامن او از دنیا رفته اند و این را نیز واقعیت ها رد می کند. اکنون به اختصار به برخی دلائل وصایت امیرالمؤمنین علیه السلام واین که حضرت در دامن امیرالمؤمنین علیه السلام از دنیا رفته اند نه