امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 421

نسبت داده تا حدیثش به این تعداد رسیده است.

همچنین خبر زیر نیز این مطلب را تأیید می کند:

قیل لعلی ما لک أکثر أصحاب رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حدیثا؟ فقال: إنی کنت اذا سألته انبأنی واذا سکت ابتدأنی؛(1) به امیرالمؤمنین گفته شد: چگونه تو از همه صحابه بیشتر حدیث می-دانی؟ حضرت فرمودند: چون همیشه هر وقت من از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سؤال می-کردم مرا آگاه می ساختند و هر وقت سکوت می کردم خود آن حضرت شروع می کردند به آموختن و آگاه ساختن من.

سند این حدیث کاملا صحیح است و بخش دوم حدیث با سند های مختلف در کتاب های دیگر نیز وارد شده است. (2) باید توجه داشته باشیم که با این وجود، اهل سنت از امیرالمؤمنین تنها حدود 500 حدیث روایت کرده اند که بخشی از آن ها ضعیف است. این در حالی است که امیرالمؤمنین علیه السلام بنابر حدیث متواتر مکتب اهل سنت اعلم این امت هستند چنان که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: «علی داناترین این امت است.

شعیب ارنؤوط در حاشیه ی سیر ذهبی در مورد سخن ابوهریره می گوید: این در حالی است که احادیث مروی از عبد الله بن عمرو چندین برابر کمتر از احادیث مروی موجود از ابوهریره است. سپس توجیه علما را ذکر کرده و از جمله گفته است: رابعها: أن عبدالله کان قد ظفر فی الشام بحمل جمل من کتب أهل الکتاب، فکان ینظر فیها ویحدث منها، فتجنب الاخذ عنه لذلک کثیر من أئمه التابعین؛(3) اگر این توجیه درست باشد حال ابوهریره نیز چنین است و با اعتراف علمای اهل سنت ابوهریره نیز بسیار با کعب الاحبار می نشسته و سخنان او را بدون تمیز به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نسبت می-داده است و همچنین خلق بسیاری از عبد الله نیز حدیث روایت کرده اند.

1- طبقات الکبری، ج 2، ص 338؛ انساب الاشراف، ج 2، ص 351.
2- مصنف ابن ابی شیبه، ج7، ص495؛ سنن ترمذی، ج5، ص640، ح3729؛ سنن الکبری نسائی، ج5، ص142، ح8505؛ المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص135، ح4630 و ... . ترمذی، حاکم، ذهبی و شعیب ارنؤوط در حاشیه «سیر ذهبی، ج1، ص451 وج2، ص388» سند این حدیث را صحیح دانسته-اند
3- حاشیه ی سیر اعلام النبلاء، ج 2، ص 599.