امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 424

چنان که ملاحظه می کنید به این راحتی به دروغ های بزرگ ابوهریره استدلال می کنند و آن را در کتابی که در مقام دفاع از ابوهریره نوشته اند، به این راحتی ذکر می کنند. پس بدون شک این سخنان از ابوهریره است و به روشنی سخنان بی اساس او را ثابت می کند؛ زیرا او حتی می گوید: همیشه همراه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بودم. آیا او در مدینه مؤذن علاء حضرمی بود و برای مردم بحرین اذان می گفت؟! بی-اساس بودن این سخنان ابوهریره برای ذهبی نیز ثابت بوده و لذا این سخنان ابوهریره را که «عمر وعلی و... از من حدیث سؤال می کردند» را حذف کرده است تا خواننده به دروغ بودن آن پی نبرد.

همکاری ابوهریره با معاویه

طبری و دیگران چنین نقل کرده اند: معاویه در سال چهل بسر بن ارطاه را با سه هزار لشکر به حجاز فرستاد. وقتی او وارد مدینه شد ابوایوب انصاری که حاکم مدینه از جانب امیرالمؤمنین علیه السلام بود به کوفه به نزد حضرت فرار نمود. او با ترساندن مردم مدینه با زور از آن ها برای معاویه بیعت گرفت و به بنی سلمه گفت: شما نه در امان هستید و نه بیعت شما را قبول خواهم کرد تا زمانی که جابر بن عبدالله را به نزد من نیاورید. جابر به ام سلمه (همسر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم) وارد شد و گفت: این بیعت، بیعت ضلالت است و حالا من چه کنم؟ ام سلمه گفت: من فرزندانم را امر کردم تا بیعت کنند و تو نیز بیعت بکن و از ریخته شدن خون خود وقبیله ات جلوگیری نما. سپس بسر به مکه رفت و همین کار را کرد و سپس به یمن رفت و عبیدالله بن عباس که حاکم یمن بود به کوفه فرار نمود و دو کودک عبیدالله را بسر به طور فجیع ذبح نمود وافراد دیگری را نیز کشت و در این مسیرش خیلی از شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام را به قتل رسانید.(1) وقتی خبر به امیرالمؤمنین علیه السلام رسید هر کدام از جاریه بن قدامه و وهب بن مسعود را با دو هزار لشکر به طرف او