امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 554

گفت: اگر به مردم این عمل اجازه داده شود پس هر وقت آب سرد شد آن ها به تیمم اکتفا می کنند. ابوموسی گفت: مگر سخن عمار را نشنیدی که به عمر (که در صورت عدم وجود آب نماز نخوانید گفته بود) گفت: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مرا (همراه تو) به حاجتی (به غزوه ای) فرستاد و من (ما) جنب شدم (شدیم) من خود را به خاک پرت کرده و مانند جنبنده خود را به خاک مالیدم (ولی تو این کار را نکردی) و آن را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بازگو نمودم و حضرت فرمودند: کافی بود که کف دستت را به زمین می زدی و به صورت و پشت دست راست و دست چپ کف دستانت را می مالدی (حضرت صلی الله علیه و آله و سلم عملا این دستور را نشان دادند). ابن مسعود به ابوموسی گفت: مگر ندیدی که عمر به این سخن عمار قانع نشد.

از این خبر نیز بی اساس بودن حدیث مورد بحث استفاده می شود؛ زیرا: اگر این داستان قبل از سال ششم و غزوه ای مریسیع باشد که باطل بودن نازل شدن آیه ای تیمم در داستان مورد بحث در آن غزوه، خیلی روشن بوده و جای بحث و بیان بیشتر نخواهد بود، و اما اگر فرض شود که داستان عمار پس از غزوه مریسیع اتفاق افتاده باشد باز به بی اساس بودن حدیث مورد بحث دلالت می کند؛ زیرا اگر چنین داستان بزرگ اتفاق افتاده بود و مسلمین با چنین مضیقه رو در رو شده بودند، قطعاً با حکم تیمم آشنا شده بودند و عدم اطلاع سابقین از صحابه مانند عمار، ابن مسعود و عمر بن خطاب از آن داستان، خود نیز گواه بر این است که چنین اتفاقی پیش نیامده است.

حکم «بسم الله» و تناقض دیگر بخاری

عن انس قال: صلیت مع (خلف) (ان) النبی صلی الله علیه و آله و سلم وأبی بکر وعمر (کانوا یفتتحون) وعثمان فکانوا یستفتحون بالحمد لله رب العالمین لا یذکرون «بسم الله الرحمن الرحیم» فی اول القرائه ولا فی آخرها؛(1) گویا انس گفته است: با رسول