امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 573

قربای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خود آن حضرت و یا تمام مشرکین قریش هستند

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ. أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ (إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی) فَقَالَ سَعِیدُ بْنُ جُبَیْرٍ: قُرْبَی آلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله و سلم فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ عَجِلْتَ إِنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله و سلم لَمْ یَکُنْ بَطْنٌ مِنْ قُرَیْشٍ إِلاَّ کَانَ لَهُ فِیهِمْ قَرَابَهٌ فَقَالَ: إِلاَّ أَنْ تَصِلُوا مَا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ مِنَ الْقَرَابَهِ؛ (1) از ابن عباس در باره این آیه «مگر مودت حق القربی» سؤال شد. سعید بن جبیر گفت: آل و خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم منظور است. ابن عباس گفت: عجله کردی، هیچ قریشی نیست مگر این که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با وی قرابت داشت و معنای آیه این است: «ای قریش قرابتی که بین من و شما هست آن را حفظ کنید و وصل نگه دارید.»

مشرکین و قریش در فکر قتل و نابودی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بودند و آیا معقول است که خداوند متعال و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از آن ها بخواهند و برای آن ها حکم صادر کنند که شما مودت پیامبر را حفظ کنید. آیا از کسانی که اسلام، قرآن و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را قبول ندارند می شود چنین درخواستی نمود!؟ آیا پاسخ آن ها چیزی جز به استهزا گرفتن آن حضرت در برابر این درخواست خواهد بود!؟ در قرآن خداوند متعال از مشرکین هیچ جا نخواسته که نماز بخوانند و یا روزه بگیرند، زکات بدهند؛ زیرا تا زمانی که آن ها ایمان نیاورده اند چنین درخواست و امر بر آن ها معنا نخواهد داشت. در مورد بحث ما نیز همین واقعیت حاکم است.

پس این نیز یکی دیگر از اخبار عجیب صحیح بخاری است. قرآن می فرماید مودت نزدیکان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را حفظ کنید و حالا یک فرد مریضی پیدا می شود و یک دروغ را به ابن عباس نسبت می دهد و ما نیز آن را اعتقاد خود قرار می دهیم!.