امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 641

گرفتند وفرمودند: بس کن ای عمر، آن ها را به حال خود بگزار تا گریه کنند. و بر زنان لازم است که از فریاد زدن شیطانی حذر بکنند. تا آن که فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم کنار قبر نشستند وفاطمه در کنار آن حضرت گریه می کرد وحضرت صلی الله علیه و آله و سلم شروع کردند به پاک کردن اشک چشمان فاطمه از روی مهربانی به فاطمه.

این داستان در سال هشتم هجری رخ داده است و ابن سعد وبیهقی برای رقیه نیز چنین داستانی را نقل کرده اند که در آن نیز رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: اشک از طرف خداوند متعال است. (1)

عن أبی هریره قال: مات میت من آل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فاجتمع النساء یبکین علیه فقام عمر ینهاهن ویطردهن فقال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: دعهن یا عمر، فإن العین دامعه، والقلب مصاب، والعهد قریب؛(2) ابوهریره می گوید: شخصی از خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از دنیا رفت، پس زنها جمع شده وبرای وی گریه

می کردند. پس عمر برخواست وآن ها را از گریه منع می کرد و از آن جا طردشان می نمود. پس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: آن ها را به حال خودشان واگذار ای عمر، همانا چشم اشک می ریزد ودل مصیبت زده وعهد نزدیک است.

عن سلمه بن الأزرق إنه کان جالسا عند ابن عمر بالسوق فمر بجنازه یبکی علیها قال: فعاب ذلک ابن عمر وانتهرهن قال: فقال سلمه: لا تقل ذلک یا أبا عبد الرحمن، فأشهد علی أبی هریره لسمعته یقول: مر علی النبی صلی الله علیه و آله و سلم بجنازه وأنا معه ومعه عمر بن الخطاب ونساء یبکین علیها فزبرهن عمر وانتهرهن فقال له النبی صلی الله علیه و آله و سلم: دعهن یا عمر فإن العین دامعه، والنفس مصابه، والعهد حدیث. قالوا: أنت سمعته یقول هذا؟ قال: نعم، قال ابن عمر: فالله ورسوله