امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 671

با ذکر اسامی نقل کرده است. ابن حجر در شرح حدیث فوق می گوید:

ثم وجدته فی الأنساب للبلاذری بإسناد قوی من روایه هشام بن یوسف عن معمر عن الزهری بالإسناد المذکور فی الأصل ولفظه قال عمر: بلغنی أن الزبیر قال: لو قد مات عمر بایعنا علیا الحدیث فهذا أصح؛ سپس در انساب بلاذری با سند قوی پیدا کردم که در اصل حدیث چنین آمده است که عمر بن خطاب می گوید: به من خبر رسید که زبیر گفته است: اگر عمر بمیرد قطعاً ما با علی بیعت می کنیم. سپس ابن حجر می گوید: و این صحیح تر است.(1)

4. عمر بن خطاب و رجم مجنونه و پنهان سازی آن

ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: أُتِیَ عُمَرُ بِمَجْنُونَهٍ قَدْ زَنَتْ فَاسْتَشَارَ فِیهَا أُنَاسًا فَأَمَرَ بِهَا عُمَرُ أَنْ تُرْجَمَ فَمُرَّ بِهَا عَلَی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ فَقَالَ: مَا شَأْنُ هَذِهِ؟ قَالُوا: مَجْنُونَهُ بَنِی فُلاَنٍ زَنَتْ فَأَمَرَ بِهَا عُمَرُ أَنْ تُرْجَمَ. قَالَ: فَقَالَ: ارْجِعُوا بِهَا ثُمَّ أَتَاهُ فَقَالَ: یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ الْقَلَمَ قَدْ رُفِعَ عَنْ ثَلاَثَهٍ: عَنِ الْمَجْنُونِ حَتَّی یَبْرَأَ وَعَنِ النَّائِمِ حَتَّی یَسْتَیْقِظَ وَعَنِ الصَّبِیِّ حَتَّی یَعْقِلَ قَالَ بَلَی. قَالَ: فَمَا بَالُ هَذِهِ تُرْجَمُ قَالَ: لاَ شَیْءَ. قَالَ: فَأَرْسِلْهَا. قَالَ: فَأَرْسَلَهَا. قَالَ: فَجَعَلَ یُکَبِّرُ؛(2) ابن عباس

می گوید: زن دیوانه ای را به نزد عمر بن خطاب آوردند که زنا کرده بود. خلیفه پس از مشورت با صحابه، امر کرد تا وی را رجم و سنگسار کنند. پس علی بن ابی طالب