امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 93

عوانه قال: دعا معاویه عبدالرحمن بن الاسود فقال: اذهب فاقتل حجرا واصحابه فقال: اما وجدت رجل اجهل بالله واعمی عن امره منی؟! فدعا هدبه بن الفیاض الاعور فاعطاه سیفا وسرّح معه عده وامره ان یعرضهم علی البراءه من علی و ان فعلوا والا قتلهم وبعث معه باکفان وامر ان یقبروا فعرض علیهم ما امر به معاویه فلم یجیبوا فقتلوا وذبح حجر ذبحا...؛ (1) یعنی معاویه هدبه بن فیاض را امر کرد تا به حجر و اصحابش برائت از علی را عرضه کند، اگر برائت نجستند، آن ها را بکشد وآن ها اجابت نکردند و کشته شدند و حجر را به بدترین شکل ذبح کرد.

رجال این خبر ثقه اند و عوانه ظاهراً این خبر را مرسل نقل کرده است.

قیل: إن رسول معاویه جاء إلیهم لما وصلوا إلی عذراء یعرض علیهم التوبه والبراءه من علی فأبی من ذلک عشره وتبرأ عشره فقتل اولئک فلما انتهی القتل إلی حجر جعل یرعد فقیل له: مالک ترعد فقال: قبر محفور وکفن منشور وسیف مشهور؛ (2) ذهبی می گوید: فرستاده ای معاویه به نزد حجر و اصحابش رفت و بر آن ها توبه و برائت از علی را عرضه کرد. ده نفر قبول نکردند و ده نفر برائت جستند. ده نفری را که برائت نجستند به قتل رسانید و چون به حجر رسید، شروع کرد به لرزیدن... .

ذهبی در «سیر اعلام النبلاء» اسم امیرالمؤمنین علیه السلام را در این خبر حذف کرده و به جای نام آن حضرت «عن رجل» آورده است.

عبد الرحمن بن حسان العنزی: شجاع قوی المراس. کان من أصحاب علی بن