امام بخاری و جایگاه صحیحش صفحه 94

أبی طالب وأقام فی الکوفه یحرض الناس علی بنی أمیه فقبض علیه زیاد بن أبیه وأرسله إلی الشام فدعاه معاویه إلی البراءه من علی فأغلظ عبد الرحمن فی الجواب فرده إلی زیاد فدفنه حیا؛ (1) زرکلی می گوید: عبدالرحمن بن حسان شخص شجاع و قوی و از اصحاب علی بود، زیاد او را به شام فرستاد ومعاویه از او خواست تا از علی برائت جوید وعبدالحمن به معاویه پاسخ تند داد. پس معاویه او را به نزد زیاد برگردانید و زیاد او را زنده دفنش نمود. ابن اثیر و بقیه این خبر را مفصل و کامل نقل کرده است.

امر معاویه بن أبی سفیان سعدا فقال ما منعک أن تسب أبا تراب؟...؛ (2) معاویه سعد را امر کرد و گفت: چه مانع شده از این که علی را سب کنی... .

یعنی معاویه از این که سعد در سب امیرالمؤمنین علیه السلام او را نافرمانی می کرد، ناراحت بود.

عبد الله بن أبی نجیح عن أبیه قال: «لما حج معاویه وأخذ بید سعد بن أبی وقاص فقال: یا أبا إسحاق إنا قوم قد أجفانا هذا الغزو عن الحج حتی کدنا أن ننسی بعض سننه فطف نطف بطوافک قال: فما فرغ أدخله دار الندوه فأجلسه معه علی سریره ثم ذکر علی بن أبی طالب فوقع فیه فقال: أدخلتنی دارک واجلستنی علی سریرک ثم وقعت فی علی تشتمه؟ والله لان یکون فی إحدی خلاله الثلاث أحب إلی من أن یکون لی ما طلعت علیه الشمس ولان یکون لی ما قال له حین غز تبوکا "ألا ترضی أن تکون منی بمنزله هارون من موسی إلا أنه لا نبی بعدی؟ أحب إلی مما طلعت علیه الشمس ولان یکون لی ما قال له یوم خیبر: لاعطین الرایه رجلا یحب الله ورسوله ویحبه الله ورسوله