تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 241

پیامبر و اوصیای حضرت بعد از ایمان به مقام یقین رسیدند و یقین به قیامت بعد از هدایت قرار دارد. ایمان به قرآن و پیامبرصلی الله علیه وآله و ایمان به کتب قبل از قرآن و ایمان به همه انبیاء و معاد، با یقین برای مؤمنین تحقّق پیدا کرده است. درعرصه ی عمل، ایمان در برخی موارد مقدمه ی یقین است؛ تا ایمان نباشد، یقینی نخواهد بود. انسان بی ایمان به غیب و حق یقین ندارد.

متقین و دوری از رِبا

در این قسمت ضمن یادآوری برخی از آیات و روایات مرتبط، آنها را تبیین می کنیم:

1. «یا اَیهَا الَّذینَ آمَنوُا لا تَأْکُلُوا الرِّبوا؛(1) ای کسانی که ایمان آورده اید، ربا و سود پول را نخورید».

2. «یا اَیهَا الَّذینَ آمَنوُا لا تَأْکُلُوا اموالکم بَینَکُمْ بِالْباطِلِ؛(2) ای کسانی که ایمان آورده اید، اموال یکدیگر را به باطل و ناحق نخورید».

3. پیامبرصلی الله علیه وآله فرمودند: «مَنْ اَکَلَ الْحَلالُ اَرْبَعینَ یوْماً، نَوَّرَ اللهُ قَلْبَهُ وَ اَجْری ینابِیعَ الْحِکْمَهَ مِنْ قَلْبِهِ عَلی لِسانِهِ؛ هر کس چهل شب و روز لقمه ی حلال بخورد، خداوند قلب اورا نورانی و چشمه های حکمت [دانش و بصیرت] را از قلب او بر زبانش جاری می کند.(3)»

4. و نیز حضرت می فرمایند: «طَلَبُ الحَلالِ فَریضَهٌ عَلی کُلِّ مسلمٍ؛(4)

1- آل عمران: 130.
2- نساء: 29.
3- محجه البیضاء، ج 3.
4- محجه البیضاء، ج 3.