تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 266

قصد انجام گناه نداشتند.(1) نکته مهم آن است که امید منهای عمل، مثل درختی بلا ثمر خواهد بود. آیات وروایات لغزش ها و رویش ها را بیان می کنند. اهل ایمان هرگاه دچار غفلت و لغزش شدند، با قیمت جان در صدد جبران برآمدند.

اسلام رجاء و امیدواری فراوان را فراهم کرده و یأس و ناامیدی از گناهان کبیره حساب شده است. «مَنْ کانَ یرْجُوا لِقآءِ رَبِّهِ فَلْیعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یشرِکْ بِعِبادَهِ رَبِّهِ أَحَدَاً؛ هر کس امید لقاء پروردگار را دارد، پس عمل صالح انجام دهد و درعبادت پروردگارش کسی را شریک قرار ندهد.(2)

متقین و دستور به انفاق

«یا اَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اَنْفِقُوا مِمّارَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یأْتِی یوْمٌ لا بَیعٌ فِیهِ وَ لا خُلَّهٌ وَ لا شَفاعَهٌ؛(3) ای اهل ایمان از آنچه به شما روزی کردیم، انفاق کنید، پیش از آن که بیاید روزی که نه کسی تواند برای خود چیزی بخرد ونه دوستی و شفاعت به کار آید».

خداوند در این آیه خطاب به اهل «ایمان» دستور به انفاق داده است.

الف- طبق نظر قرآن انفاق و اعمال، فقط از اهل ایمان «قبول » می شود به شرط اخلاص؛

1- تفسیر نور، ج 1، ص 343.
2- آخرین آیۀ سوره کهف.
3- بقره: 254.