تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 86

قرار نمی گیرد ، شفاعت مخصوص مؤمنان یکتاپرست است.(1)

باز پیامبرصلی الله علیه وآله فرمودند: «اِنَّما الشَّفاعَهُ یومَ القِیامَه لِمَنْ عَمِلَ الکَبائِرَ مِنْ اُمَّتی ثُمَّ ماتُو عَلَیها؛ شفاعت در قیامت برای آن دسته از امت من است که مرتکب گناهان کبیره شده و بدون توبه مرده باشند. (2) از این کلام نورانی فهمیده می شود که توبه کردن نوعی شفاعت و نجات انسان است. پیامبرصلی الله علیه وآله در جای دیگر فرمودند: «مَنْ لَمْ یؤمِنْ بِشفاعَتی فَلا اَنَا لَهُ اللهُ شَفاعَتی؛ کسی که به شفاعت کردن من ایمان نداشته باشد، خداوند شفاعت مرابه او نرساند.(3) شفاعت مثل معاد و عدالت از نگاه اسلام مسلم می باشد.

همچنین پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله راجع به شفاعت می فرمایند: «الشَّفاعَهُ لِاَ نْبیاءِ وَالْاَوْصیاءِ وَالْمُؤْمِنینَ وَالْمَلائِکَهِ؛ شفاعت کردن مخصوص پیامبران، اوصیاء، مؤمنان و ملائکه است. حضرت درباره ی شفاعت قرآن می فرماید: «تعلموا القرآنَ فَانَّهُ شافِعٌ یومُ القیامه؛ قرآن را بیاموزید، قرآن شفیع شما در قیامت است».(4)

متقین مشمول شفاعت اهل بیت علیهم السّلام

امام صادق علیه السّلام می فرماید: «ما اَحَدٌ مِنَ الْاَوَّلِینَ وَ الآخَرینَ اِلّا وَ هُوَ یحْتاجُ اِلی شِفاعَهِ مُحَمَّدٍ یوْمَ الْقِیامه؛ از اولین و آخرین انسان ها نیست، مگر آنکه به

1- بحار الانوار، ج 8 ، ص 58.
2- کنز العمّال، ح 39549.
3- عیون اخبار الرضاعلیه السّلام، ج 1، ص 136.
4- مسند احمد بن حنبل، ج 8 ، ص 273.