تفسیر متقین در قرآن و حدیث صفحه 88

متقین شایسته هدایت و رستگاری

آیه 5 سوره بقره می فرماید: «اوُلئکَ عَلی هُدًی مِنْ رَبِّهِم وَ اُولئِکَ هُمُ المُفْلِحُونَ؛ آنان متقین) بر هدایتی از پروردگار خویش استوارند وهم اینان رستگارند».

این آیه از هدایت خاص خداوند سخن می گوید؛ هدایت پیامبران الهی. ارائه الطریق می باشد، ولی «هدایت» خدا، ایصال و رسیدن به مطلوب است، این گونه «هدایت» سعادت انسان را تضمین می کند و بعد از آن فلاح و رستگاری خواهد بود. واژه فَلاح به معنی «رستگاری» است. هر کس خویش را از گناه باز دارد، حقیقتاً فلاح و رستگاری و عاقبت بخیری نصیبش می گردد.

«اُولئکَ» وَ «هُم» به یک معنا برگشت دارد. یکی کافی بود، چرا هر دو ذکر شده است؟ جواب این است که «هُم» برای تاکید آمده، فلاح و رستگاری منحصراً برای متقیان است. در دنیا همراه بودن دوستان، اقوام و هم مسلکان در خیلی جاها مشکل ندارد، اما در آخرت همراهی کاملاً ممنوع خواهد بود. انسان فقط با عمل خویش در آخرت مورد رسیدگی و محاسبه قرار می گیرد و جز عمل خیر چیزی موجب سعادت انسان نمی شود. وسیله ی رسیدن به فلاح و رستگاری تنها عبادت وبندگی خدا می باشد نه اموال و اقوام. مُتّقین دائِمُ الذِّکر و دائم الحمد هستند. اگر در ظاهر در حال حمد و ذکر مشغول نباشند، باطناً و واقعاً، قوۀ ایمان از درون، اهل تقوا را به حمد و ذکر خداوند مسبحان) فرا می خواند. چه بسا افراد متَّقی به ظاهر در بین بی فکران [غافل از قیامت و معاد] قرار داشته باشند ولی از درون ارتباط آنان با خداوند برقرار است. مگر غیر آن است که افراد مؤمن و