خصائص ام المومنین خدیجه الکبری سلام الله علیها : ویژگی های حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها شامل 160 ویژگی ... صفحه 540

تسلّی خاطر رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم نیز گردید.

پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم پیکر مطهر حضرت خدیجه علیهَاالسَّلام را با عبای خود کفن کردند و آنگاه کفن بهشتی را بر روی ایشان قرار داد، (1)

سپس جنازۀ آن حضرت را به سوی قبرستان معلّی (قبرستان ابوطالب) (2) در مکّه بردند و در کنار قبر حضرت آمنه علیهَاالسَّلام و با فاصله ای نه چندان زیاد با قبر حضرت ابوطالب علیْهِ السَّلام به خاک سپردند.

ویژگی 158. اعلان یکسال عزای عمومی توسط پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم در ماتم حضرت خدیجه علیهَاالسَّلام

با ارتحال حضرت خدیجه علیهَاالسَّلام غم و اندوه فراوانی به وسعت دریاها و سنگینی کوهها بر دل پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم فرو ریخت، تا جایی که رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم آن سال را «عام الحزن»، - سال غم و اندوه - نام نهاد و در واقع یک سال عزای عمومی اعلام نمود.

و روی مسلم فی صحیحه... و توفیت خدیجه [علیهَاالسَّلام] بعده [ابوطالب علیْهِ السَّلام] بثلاثه ایام فسمّی ذلک عام الحزن».

-3

1- شجرۀ طوبی، محمّدمهدی حائری مازندرانی، ج 2، ص 235. «فکفّنها رسول الله صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم بر دائه الشریف أولاً و بما جاء به جبرئیل ثانیاً فکان له کفنان : کفن من الله و کفن من رسول الله صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم » «رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم خدیجه علیهَاالسَّلام را با ردای شریفش کفن کرد و سپس او را با کفنی که جبرئیل علیْهِ السَّلام برایش آورده بود، کفن نمود، پس برای خدیجه علیهَاالسَّلام دو کفن مهیا شد: کفنی از خدا و کفنی از رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم »
2- قبرستان معلّی، قبرستان حَجون در دامنه کوهی در مکه است و امروز این منطقه در کنار خیابان و پلی است که به نام قبرستان ابوطالب علیْهِ السَّلام معروف است.
3- مناقب آل ابی طالب علیهِمُ السَّلام، مشیر الدّین ابوعبدالله بن شهرآشوب، ج 1، ص 150؛ بحارالأنوار، محمّدباقر مجلسی، ج22، ص531؛ الأنوار السّاطعه من الغرّاء الطّاهره، غالب سیلاوی، ص 381؛ منتهی الآمال، عباس قمی، ج1، ص108؛ شجرۀ طوبی، محمدمهدی حائری مازندرانی، ج 2، ص 236؛ دلائل النبوه و معرفه احوال صاحب الشریعه، ابوبکر احمد بیهقی، ج 2، ص 352. «لمّا توفیت خدیجه علیهَاالسَّلام اشتد البلاء علی رسول الله صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم، و تراکمت علیه الهموم والغموم بحیث احتجب عن الناس مده مدیده، و سمی ذلک العام عام الحزن... ثم هاجر الی الطائف و رجع الی مکه لیقیم بها فلم یستطیع لأن مشر کی قریش هموا بقتله و اجتمعوا فی دارالندوه، و ... أراد الهجره الی المدینه». «وقتی که خدیجه علیهَاالسَّلام از دنیا رفت، زندگی بر رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم سخت شد و غم ها و بلاها بر سر ایشان فرود آمد و مدتی از پیش مردم رفت و آن سال را سال حزن نامیدند. پس به طائف هجرت کرد و پس از آن دوباره به مکّه برگشت تا در آنجا اقامت کند، ولی نتوانست. زیرا مشرکان قریش قصد داشتند که آن حضرت را بکشند و برای این منظور در دارالندوه مخفی شده بودند. روی این جهت پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم اراده فرمود که به مدینه هجرت کند».