خصائص ام المومنین خدیجه الکبری سلام الله علیها : ویژگی های حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها شامل 160 ویژگی ... صفحه 547

از همان آغاز زندگی مشترک تا آخرین لحظه حیات پر ثمر خویش، در تمام مدت بهترین یار و یاور و مهربانترین مونس پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم محسوب می شد.

آن حضرت که حدود 25 سال ستاره پر فروغ آسمان زندگی پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم بود،

نگاه های جاذب و غم زدایش مایۀ تسلّی پیامبر رحمت صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم در محیط خانه بود و با ارتحال جانگدازش رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم سخت متأثر شد. این حادثۀ جانگداز و فاجعۀ توان فرسا، در دهم ماه رمضان دهمین سال بعثت، سه سال پیش از هجرت به فاصله اندکی (به قولی 3 روز و به قولی 35 روز بعد) از رحلت اندوهبار حضرت ابوطالب علیْهِ السَّلام عموی گرامی پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم صورت گرفت.

پریشانی پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم از فراق ابوطالب و خدیجه علیهِماالسَّلام

پس از وفات حضرت ابوطالب علیْهِ السَّلام و حضرت خدیجه علیهَاالسَّلام ، مصیبت های پیاپی و فراوانی به پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم رسید و کافران و مشرکان جسورتر شده و جرئت بیشتری پیدا نمودند و پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم را بیش از گذشته اذیت و آزار نمودند.

روزی رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم در یکی از کوچه های مکّه عبور می کرد، ناگاه یکی از مزدوران قریش ظرفی پر از خاکروبه را بر سر و روی آن حضرت ریخت، هر وقت چنین حوادث تلخی برای پیامبر صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم رخ میداد به خانه باز می گشت و خدیجه علیهَاالسَّلام با کمال مهر و محبت، سر و صورت آن حضرت را می شست، و برخوردهای پر عطوفت خدیجه علیهَاالسَّلام مرهمی بر زخمهای پیامبر صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم بود، اینک پیامبر صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم به خانه بازگشته، ولی جای خالی خدیجه علیهَاالسَّلام را می نگرد، به راستی که پیامبر در این حال، بسیار رنجیده خاطر شد. فاطمه زهرا علیهَاالسَّلام در حالی که گریه میکرد به جای مادرش خدیجه علیهَاالسَّلام آب آورد تا سر و روی پیامبر صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم را بشوید، پیامبر صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آله وَ سَلَّم به او فرمود:

«دخترم! گریه نکن، خداوند گزند دشمن را از پدرت دفع خواهد کرد...». (1)