ثمینه باغچه بان: خادم فرهنگ و جامعه صفحه 89

انجمن خانواده ناشنوایان ایران

انجمن خانواده ناشنوایان ایران(1)

این تشکل تا سال 1350، خانواده ناشنوایان ایران، محل مناسبی که بتوانند در آنجا گرد هم آیند، نداشتند و از امکان تفریحهای سالم گروهی بهره مند نبودند. نبودن چنین محلی، به ویژه برای بانوان ناشنوا که از نظر اجتماعی، محرومیت بیشتری داشتند، محسوس تر بود. سرانجام، در این سال، انجمن خانواده ناشنوایان ایران با حضور گروهی از مردان و زنان متأهل ناشنوا، شکل گرفت.

این انجمن نیز، چون خانه فرهنگی جوانان ناشنوای ایران، از فروردین ماه 1352 تا آذر ماه 1353 در تالار اجتماعات مرکز آموزش حرفه ای ناشنوایان تشکیل جلسه می داد و از آن تاریخ به بعد، به محل جدید خود در خیابان کاخ جنوبی (فلسطین جنوبی) انتقال یافت.

اعضای انجمن، مرکب از هشتاد نفر با چهل خانواده بود که هر عضو، ماهیانه پنجاه ریال به عنوان حق عضویت می پرداخت. درآمد انجمن، از محل حق عضویت افراد و مدد مالی سازمان ملی رفاه ناشنوایان ایران، تأمین می شد و به مصرف اجاره محل، خرید لوازم و وسایل انجمن می رسید.

مأخذ: باغچه بان، ثمینه، بهره ناشنوایان، تهران، امیرکبیر، بی تا، ص 117.