اندیشه سیاسی، اجتماعی امام خمینی رحمه الله صفحه 205

همه امور قضایی و سیاسی را به فقها به عنوان حاکمان جامعه اسلامی واگذار کرده است و نیز امام(علیه السلام) به جای

«علیکم قاضیاً» فرمودند:

«انی قد جعلته علیکم حاکماً». همه اینها قرینه است که مرجع جمیع امور، مرتبط به والیان است که از جمله آنها قضاوت است؛ پس در روایت، مقصود از «حاکم» قاضی نیست؛ بلکه مقصود کسی است که شئونات مختلف حکومتی و مدیریت سیاسی جامعه را داراست. (1)

بر اساس دسته ای از شبهات ولایت پذیری فقیه از این روایت استنباط نمی شود. امام در ذیل همین روایت در پاسخ می گوید: امام صادق(علیه السلام) با نصب سیاسی فقها، زمینه تشکیل حکومت اسلامی را فراهم کرده است.

امام صادق(علیه السلام) با این «نصب ولایت» اساس استواری برای امت و مذهب ما نهاد؛ به طوری که اگر این طرح در جامعه اسلامی منتشر شود و مردم آن را از فقها بشنوند... موجبات بیداری و توجه مردم، خصوصاً جوانان فراهم می آید؛ پس شاید ]بدین وسیله[ موجبات قیام برای تشکیل حکومت فراهم شود. (2)

و) صحیحه قداح (وارثان ولایت عامه)

عن ابی عبدالله(علیه السلام) قال: رسول الله(صلی الله علیه و آله): ان العماء ورثه الانبیاء ان الانبیاء لم یورثوا دیناراً و لا درهماً و لکن ثم العلم؛ فمن اخَذَ منه اخذ بِحَظٍ وافر؛ (3)

عالما وارثان پیامبران اند. به درستی که انبیا درهم و دینار از خود به ارث نمی گذارند و لکن ارث آنان «علم» است؛ پس هر کس از آن ]علم[ بهره گیرد، بهره فراوان برده است.

امام خمینی از این روایت چنین استدلال می کنند:

1- (1) . امام خمینی، ولایت فقیه، ص93 - 89.
2- (2) . همو، کتاب البیع، ج2، ص481.
3- (3) . اصول کافی، ج1، ص34.