اندیشه سیاسی، اجتماعی امام خمینی رحمه الله صفحه 277

آن را مطرح و از آن حمایت کرد؛ البته در جهان اسلام برخی از اهل سنت مثل احمد بن حنبل به آن معتقد بودند. (1)

6. مشروعیت قانونی - الهی (عقلانیت معطوف به فقه سیاسی)

طرفداران نظریه انتصابی فقیه از جمله حضرت امام، حاکمیت و حکومت را حق الهی می دانند. از منظر امام، مشروعیت قدرت سیاسی و اطاعت سیاسی (الزام سیاسی) در انحصار ولایت تشریعی خداوند است. «غیر از قانون الهی، کسی حکومت ندارد برای هیچ کس حکومت نیست، نه فقیه و نه غیر فقیه، همه تحت قانون عمل می کنند»؛ (2) از این جهت قوانین وحیانی و گزاره های دینی بین حکومت قانون با حق حاکمیت خداوند پیوند منطقی و منسجم ایجاد می کند.

فقط به همین علت، نظریه مشروعیت امام خمینی با نظریه عقلانیت اومانیستی، نظریه مشروعیت سنت های وراثتی و نژادی، نظریه مشروعیت فطری و طبیعی و نظریه مشروعیت تغلبیه، تفاوت ماهوی می یابد. در فلسفه سیاسی امام خمینی تمامی حقوق از خداوند متعال نشئت می گیرد؛ از این رو کسی می تواند الزام سیاسی نماید که از جانب حاکم حقیقی و مطلق (خداوند) اذن داشته باشد. از منظر حضرت امام، مشروعیت حکومت در عصر حضور، معطوف به معصومین(علیهم السلام) است، ولی در عصر غیبت، مشروعیت اداره امور عمومی به واسطه ادله نقلی و عقلی به نایبان جامع الشرایط (مجتهد، مدبر، عادل) برمی گردد.

عهده داری امور سیاسی، فقط در صلاحیت امام معصوم و منصوبین اوست و در عصر غیبت، نایبان عام، فقهای جامع شرایط فتوا و قضا، جانشین امام