اندیشه سیاسی، اجتماعی امام خمینی رحمه الله صفحه 63

تطمیع می کردند؛ دسته ای نیز وعده آزادی بیشتر می دادند. شاه نیز در آخرین روز سال 1356 در یک سخنرانی سعی کرد تا قیام را ارتجاعی و کمونیستی جلوه دهد:

تصمیم گرفته ایم، در ایران هر چه بیشتر آزادی های فردی به مردم بدهیم. از این آزادی ممکن است کرم های پژمرده کهنه ارتجاع و یا جوجه های پر در نیاورده سرخ سوء استفاده کنند و خود را به در و دیوار بزنند.

امام به تدریج رهبر به طور مطلق نهضت ایران شد. تصمیمات به موقع و شجاعانه و قاطعانه وی رژیم شاه را خلع سلاح و هرگونه تصمیم شاه به ضرر وی تمام می شد؛ و ازاین رو، وقتی اواخر خردادماه 57 سینمای رکس آبادان آتش زده شد، مردم باهوشیاری، ساواک را عامل جنایت دانستند و در سراسر ایران این عمل رژیم را محکوم کردند.

ج/9. دوره هجرت امام به پاریس و شکاف در هیئت حاکمه شاه

شاه برای ایجاد فضای باز سیاسی و کنترل انقلاب در پنجم شهریور 1357 جمشید آموزگار را خلع و جعفر شریف امامی را به نخست وزیری تعیین کرد. بعضی ملی گراها آن را به فال نیک گرفتند؛ ولی امام خمینی آن را تغییر مهره ای به مهره دیگر تلقی کرد و این اقدام شاه نیز ناکام ماند.

تظاهرات گسترده مردم در روز 17 شهریور 1357 باعث شکست حکومت نظامی در تهران و چندین شهر دیگر و شهادت عده کثیری از مردم و آغاز فصل دیگری از انقلاب اسلامی شد. امام خمینی نیز همچنان بر مبارزه منفی، گسترش اعتصابات و تظاهرات، تحریم همکاری با رژیم، پرهیز از خشونت نظامی در مقابله با رژیم، استفاده از مساجد و دانشگاه ها در مبارزه، رد اصلاحات در حکومت، حذف رژیم سلطنتی و... تأکید داشتند؛ همچنان پیام های آتشین امام، رژیم شاه را زیر حملات مستقیم خود می گرفت. دولت عراق نیز با اشاره شاه و آمریکا که