- مقدّمه ناشر: 1
- -1 6
- -2 6
- -4 7
- -7 9
- -8 9
- -9 10
- -11 11
- -10 11
- -12 12
- -13 13
- -15 14
- -17 15
- -16 15
- -19 16
- -20 17
- -21 18
- -23 19
- -24 20
- -25 20
- -26 21
- -27 22
- -28 23
- -30 24
- -32 25
- -34 26
- -33 26
- -35 27
- -36 27
- -37 28
- -38 29
- -39 29
- -40 30
- -42 31
- -43 32
- -46 33
- -45 33
- -47 34
- -49 35
- -50 36
- -51 37
- -53 38
- -52 38
- -55 39
- -54 39
- -56 40
- -57 40
- -59 41
- -58 41
- -61 42
- -62 43
- -63 43
- -65 44
- -68 46
- -71 47
- -70 47
- -72 48
- -74 49
- -75 50
- -77 51
- -78 52
- -79 53
- -81 54
- -80 54
- -82 55
- -83 56
- -85 57
- -86 58
- -87 58
- -89 59
- -91 60
- -90 60
- -93 61
- -92 61
- -95 62
- -94 62
- -96 63
- -98 64
- -97 64
- -99 65
- -100 66
- -101 66
- -103 68
- -104 69
- -106 70
- -105 70
- -107 71
- -109 72
- -108 72
- -110 73
- -113 75
- -114 76
- -115 76
- -116 77
- -117 77
- -119 78
- -121 79
- -123 80
- -122 80
- -125 81
- -127 82
- -129 84
- -128 84
- -130 84
- -132 85
- -134 86
- -133 86
- -137 87
- -136 87
- -139 88
- -138 88
- -140 89
- -141 90
- -142 91
- -143 91
- -145 92
- -144 92
- -146 93
- -147 94
- -148 95
- -149 96
- -150 97
- -151 98
- -152 98
- -154 99
- -155 100
- -156 101
- -158 102
- -159 103
- -160 104
- -161 105
- -162 105
- -163 106
- -164 107
- -167 109
- -168 109
- -169 112
- -172 116
- -173 117
- -174 117
- -175 118
- -176 119
- -177 120
- -178 120
- -180 122
- -181 122
- -182 123
- -183 123
- -184 124
- -185 126
- -186 126
- -188 127
- -187 127
- -189 127
- -190 129
- -191 129
- -192 130
- -193 130
- -194 131
- -197 132
- -196 132
- -200 133
- -199 133
- -198 133
- -201 134
- -202 134
او کسی است که این کتاب را بر تو نازل کرد. بخشی از آن، آیات محکم (روشن و صریح) است که اصل و اساس این کتاب را تشکیل می دهد. (و هرگونه ابهامی در آیات دیگر، با مراجعه به این محکمات روشن می شود) و بخشی از آن، آیات متشابه است (که احتمالات مختلفی در معنای آیه می رود، ولی با توجه به آیات محکم، تفسیر آنها روشن می شود) امّا کسانی که در دلهایشان انحراف است، به جهت ایجاد فتنه (و گمراه کردن مردم) و نیز به جهت تفسیر آیه به دلخواه خود، به سراغ آیات متشابه می روند، در حالی که تفسیر این آیات را جز خداوند و راسخان در علم نمی دانند. آنان که می گویند: ما به آن ایمان آورده ایم همه آیات از طرف پروردگار ماست (خواه
محکم باشد یا متشابه) و جز خردمندان پند نگیرند.
سؤال: چرا در قرآن، آیات متشابه بکار رفته است؟
پاسخ: اولاً: موجب رجوع مردم به رهبران آسمانی می شود. زیرا اگر همه ی درس آسان باشد، شاگرد احساس نیاز به استاد نمی کند.
ثانیاً: متشابهات وسیله آزمایش مردم است. گروهی کژاندیش، از لابلای آنها به سراغ اهداف شوم خود می روند و گروهی اندیشمند، به فرموده امام رضاعلیه السلام با مراجعه به محکمات، معنای صحیح آیات را کشف می نمایند.
-37
آل عمران «14» زُیِّنَ لِّلنَّاسِ حُبُّ الْشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَآءِ وَ الْبَنِینَ وَ الْقَنَاطِیرِ الْمُقَنْطَرَهِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّهِ وَ الْخَیْلِ الْمُسَوَّمَهِ وَ الْأَنْعَامِ وَ الْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ
عشق وعلاقه به زنان وفرزندان پسر واموال زیاد از طلا ونقره واسبان ممتاز و چهارپایان و کشتزارها که همه از شهوات و خواسته های نفسانی است، در نظر مردم جلوه یافته است، (در حالی که) اینها بهره ای گذرا از زندگانی دنیاست و سرانجام نیکو تنها نزد خداوند است.